On 2019-09-02 05:25, Izaura wrote:
> On 2019-08-23 17:09, Trybun wrote:
>> W dniu 20.08.2019 o 23:20, Izaura pisze:
>>>
>>>>
>>>
>>> Bo to nie jest pokojowa manifestacja. Różni się ono zasadniczo i ma
>>> na celu wytwarzanie niepokojów społecznych.
>>>
>>> Tu ten 15-tatek z Płocka, Jakub Baryła, jednoznacznie wyjaśnia różnice:
>>>
>>> https://twitter.com/CzarnaLimuzyna/status/1161375166
787739649
>>>
>>> //swoją drogą, zajebisty!
>>>
>>
>> Z natury rzeczy żadnej demonstracji nie można nazwać "pokojową", bo
>> wszystkie one z reguły są skierowane przeciw panującemu porządkowi,
>> osobiście dodałbym że "nieporządkowi" skoro ci protestujący zmuszeni
>> są do wyrażania niezadowolenia na ulicy. Całe kolorowe towarzystwo
>> zacznę za to ich protestowanie krytykować dopiero wtedy gdy nie będą
>> mieli powodów do wychodzenia na ulicę. Teraz niestety - mają.
>>
>
> Zgodnie z założeniam teorii krytycznej zawsze ma być jakaś grupa
> społeczna, która ma trwały i nierozwiązywalny konflikt z resztą, czy
> też, większością społeczeństwa. W obecnej chwili, ci którzy pociągają za
> sznurki uważają, że taka grupa to LGBTI. Gdyby tolerancyjne
> społeczeństwo 'zezwoliło' na to by żyli tak jak chcą, to nie mieli by
> powodu do protestów i cały ich rewolucyjny potencjał by wygasł a wraz z
> nim znikła by możliwość, by mniejszość zarządzała większością.
>
> //to jest tak genialne w swej prostocie, że aż nie do uwierzenia:
> http://www.historiasztuki.com.pl/strony/021-05-00-AN
TYKULTURA-PODSTAWY-TEORIA-KRYTYCZNA.html
>
>
np, taki kwiatuszek:

"Teoria krytyczna wychodzi z założenia, że w rzeczywistość jest odbiciem
stosunków społecznych, których istotę stanowi społeczna
niesprawiedliwość, a więc każda rzeczywistość jest z natury wadliwa.
Tworzenie wizji nowej rzeczywistości jest bezcelowe, ponieważ każda nowa
rzeczywistość, nawet jeśli będzie lepsza od istniejącej, będzie również
wadliwa (ideał jest utopią). Nową rzeczywistość należy więc zastąpić
postulatem widniejącej na horyzoncie ,,lepszej praktyki", a uwagę
skoncentrować na wszechstronnej krytyce status quo i jego demontażu.
Postawa krytyczna wobec z definicji wadliwego status quo jest z
definicji słuszna, dążenie do jego zmiany jest więc warunkiem postępu,
natomiast jego utrwalanie jest utrwalaniem wadliwości, tak więc postawa
konserwatywna jest z definicji reakcyjna.
...
Dzięki takiemu podejściu teoria krytyczna wyznacza swoim wyznawcom rolę
wiecznej awangardy i to awangardy nieomylnej, ponieważ postulat
destrukcji rzeczywistości wadliwej i tworzenia ,,lepszej praktyki"
zachowuje wieczną aktualność, a jednocześnie - co jest bardzo ważne -
wszystkich, którzy nie aprobują filozofii totalnej negacji ustawia w
pozycji wrogów postępu. Jest to element bardzo ważny, ponieważ będzie w
przyszłości rozwijany przez Herberta Marcuse."


--