Dnia Thu, 1 Jul 2010 14:57:55 +0200, Odmieniony Druch napisał(a):

> "Vilar" <v...@u...to.op.pl> wrote in message
> news:i0flgt$67f$1@news.onet.pl...
>
>> Masz, zawsze chciałam mieć żonę, głupia nie jestem.
>> Ale niestety....... jestem hetero.....
>
> brrrrr,
>
> Czesto rozmawiamy o płci w kontekscie
> feministycznym.
>
> Ale teraz, w powyzszych Twoich slowach,
> wyjatkowo mocno poczulem co czujesz:
> mam wrazenie ze ciezar posiadania "takiej" swojej plci,
> wrecz bliski obrzydzenia. Depresyjny.
> Jakby w kategoriach nieszczescia zyciowego.
>
> I szczerze mowiac - wspolczuje
> (bez ironii i bez zlosliwosci).
> Bo wyobrazilem sobie ze sam tak traktuje
> swoja płeć lub jakas inna swoją ceche.
>
> Nie chcesz jakos tego zmienic?
> Moze trzeba "przeskaczyc samego siebie"?
> (jak bylo kiedys wspomniane)
>
> Pozdr,
> Druch

Duchu, mam identyczne refleksje na temat Vilar'owej, płciowo-socjalnej w
gruncie rzeczy, nostalgii...
Ponieważ sama lubię być kobietą, ba, szczęśliwa jestem i dziękuję, że Bóg
mnie nią uczynił. Tyle mam ze swej kobiecości cudownych bonusów, że czasem
świat mężczyzn wydaje mi się wręcz ubogi (wiem, to mój egoizm i
samozadowolenie tak mi go każą widzieć, pewnie ograniczająco) w porównaniu
z kobiecym. Nawet w żartach (bo w marzeniach to już zupelnie nie) nie
zdarzyło mi się do tej pory próbować przestać być kobietą. Przy wszystkich
"kobiecych" niedogodnościach życiowych przeważają u mnie te kobiece bonusy
na tyle przytłaczająco, że to, co Vilar napisała, długo mi "brzmiało" w
głowie. Ciekawe...