W dniu 07/11/2018 o 11:12, XL pisze:
> gazebo <g...@j...com> wrote:
>> W dniu 05/11/2018 o 20:29, XL pisze:
>>> gazebo <g...@j...com> wrote:
>>>> W dniu 04/11/2018 o 15:21, XL pisze:
>>>>> gazebo <g...@j...com> wrote:
>>>>>> W dniu 04/11/2018 o 13:25, XL pisze:
>>>>>>> <k...@g...pl> wrote:
>>>>>>>> A co to jest ,,naród"?
>>>>>>>> Naród, bóg, ojczyzna - to konwencja, i wymyślone pojęcia.
>>>>>>>>
>>>>>>>
>>>>>>> Zapomniałeś o takim wymyślonym pojęciu, jak rodzina! Koniecznie uzupełnij
>>>>>>> SWOJĄ listę.
>>>>>>> Tymczasem nawet taka wesz, jak Szymborska, między atakami stalinizmu miała
>>>>>>> chwilowe powroty do Narodowego Człowieczeństwa:
>>>>>>>
>>>>>>> ,,Gawęda o miłości ziemi ojczystej
>>>>>>>
>>>>>>> Bez tej miłości można żyć,
>>>>>>> mieć serce puste jak orzeszek,
>>>>>>> malutki los naparstkiem pić
>>>>>>> z dala od zgryzot i pocieszeń,
>>>>>>> na własną miarę znać nadzieję,
>>>>>>> w mroku kryjówkę sobie wić,
>>>>>>> o blasku próchna mówić ,,dnieje",
>>>>>>> o blasku słońca nic nie mówić.
>>>>>>>
>>>>>>> Jakiej miłości brakło im,
>>>>>>> że są jak okno wypalone,
>>>>>>> rozbite szkło, rozwiany dym,
>>>>>>> jak drzewo z nagła powalone,
>>>>>>> które za płytko wrosło w ziemię,
>>>>>>> któremu wyrwał wiatr korzenie
>>>>>>> i jeszcze żyje cząstkę czasu,
>>>>>>> ale już traci swe zielenie
>>>>>>> i już nie szumi w chórze lasu?
>>>>>>>
>>>>>>> Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
>>>>>>> nie będę powalonym drzewem.
>>>>>>> Codziennie mocniej w ciebie wrastam
>>>>>>> radością, smutkiem, dumą, gniewem.
>>>>>>> Nie będę jak zerwana nić.
>>>>>>> Odrzucam pustobrzmiące słowa.
>>>>>>> Można nie kochać cię - i żyć,
>>>>>>> ale nie można owocować.
>>>>>>>
>>>>>>> Ta dawność jej w głębokich warstwach...
>>>>>>> Czasem pośrodku drogi stanę:
>>>>>>> może nieznanych pieśni garstka
>>>>>>> w skrzyni żelazem nabijanej,
>>>>>>> a może dzban, a może łuk
>>>>>>> jeszcze się w łonie ziemi grzeje,
>>>>>>> może pradawny domu próg
>>>>>>> ten, którym wkroczyliśmy w dzieje?
>>>>>>>
>>>>>>> Stąd idę myślą w przyszłe wieki,
>>>>>>> wyobrażenia nowe składam.
>>>>>>> Kamień leżący na dnie rzeki
>>>>>>> oglądam i kształt jego badam.
>>>>>>> Z tego kamienia rzeźbiarz przyszły
>>>>>>> wyrzeźbi głowę rówieśnika.
>>>>>>> Ten kamień leży w nurcie Wisły,
>>>>>>> a w nim potomna twarz ukryta.
>>>>>>>
>>>>>>> By na tej twarzy spokój był
>>>>>>> i dobroć, i rozumny uśmiech,
>>>>>>> naród mój nie żałuje sił,
>>>>>>> walczy i tworzy, i nie uśnie.
>>>>>>> Pierścienie świetlnych lat nad nami,
>>>>>>> ziemia ojczysta pod stopami.
>>>>>>> Nie będę ptakiem wypłoszonym
>>>>>>> ani jak puste gniazdo po nim."
>>>>>>>
>>>>>>>
>>>>>>>
>>>>>> sprawdz sobie lepiej swoje jajniki, diagnoza brzmi: leki bierz na wyrownanie
>>>>>>
>>>>>
>>>>> Tak, Napoleonie!
>>>>>
>>>> i huzia na Ruzia
>>>>
>>>
>>> No i co, warto było? Borodino w główce przewrociło i rabując Moskwę
>>> zapomniałeś o ruskiej zimie, co? He he he :-)
>>>
>> diedia Moroz jest ok, nie psiocz
>
> Niebałdzo. Stan napoleoński ci się pogłębił jak widać.


tobie mozg pustoszeje, ale nic to, mysmy jeszcze nie dojechali
>
>> lafiryndo
>
> Jak wyżej. Nic dziwnego, że nie rozumiesz słów, których używasz. Jak to
> napoleon.
> https://sjp.pwn.pl/sjp/lafirynda;2477219.html
>
>
prawie dobrze:
Lafirynda

Dziewczyna próżna, która uważa się za kogoś wyjątkowego. W
rzeczywistości jest głupią, puszczalską szmatą, która spędza przed
lustrem ponad połowę swojego życia. Lafirynda uwielbia nowe ciuchy i
używa ton kosmetyków. Krótko mówiąc: słodka idiotka.

--
gazebo