Wiesz, myślę że to szerszy problem, jeśli już miałbym uogólniać.

W Polsce akceptację dla złosliwości i prostactwa jako sposobu
na żartowanie zawdzięczamy PRL-owkiej szkole satyrycznej.

Zwłaszcza w polskiej polityce w zakresie "parcia na szkło" brylują
"twarze" znane powszechnie i dość powszechnie ~cenione
za permanentną złośliwość oraz fantazyjne, zawoalowane prostactwo
jeśli nie związane z samym językiem przekazu, to przynajmniej
z tonem wypowiedzi oraz "błyskotliwą" treścią.
Takie też cechy "wiadomości" politycznych są preferowane
przez samych dziennikarzy, którym najczęściej również nieobce
jest zawodowe wykorzystywanie "inteligentnej" złośliwości
i "dosłowności" prostactwa utrzymanych często w fomule
przynajmniej takiego-jakby-trochę-żartu-nie-żartu.

O internecie litościwie już nawet nie wspomnę.


Czy to jest pozytywne zjawisko, czy negatywne?

IMHO jest to negatywne, choćby z tego względu, że w innych
krajach [bardziej cywilizowanych od Polski] przejawy złośliwości
i prostactwa (w tym osoby natywnie, swobodnie operujące
tymi "instrumentami") stanowią niemile widziany, margines
społeczny utożsamiany z obciachem.

Natomiast dla ciebie Redi, w co nie wątpię, jest to "fajne".


I teraz możesz powyższe oddać na różnych poziomach - bilans
będzie taki sam: obciach vs "fajne".

--
CB


Użytkownik "zażółcony" <r...@x...pl> napisał w wiadomości
news:im9qgr$j33$1@news.onet.pl...

>> W takim razie ta analogia z tym tym-takim "żartem" jest niefortunna IMHO.
>
> E tam ...
> Ja to widzę tak, że są ludzie, którzy nie obrażaja innych nawet, jak
> w towarzystwie rzucają dosadne, niewybredne dowcipy i są tacy ludzie,
> którzy stwarzają otoczeniu dyskomfort każdym słowem. I tak
> to bywa z tą formalną niestosownością.