Mania w news:9uhoog$2hu$1@news.tpi.pl...
dokonała moim zdaniem bardzo cennej obserwacji

(...)
> Wiadomym jest, że uczenie się jest najefektywniejsze, wówczas
> gdy teoria jest poparta praktyką. Stąd, ktoś kto sam odczuł krzywdę
> potrafi tę krzywdę dostrzec na zewnątrz.

Jest to kolejny obrazek tych nieszczęsnych i irytujących juz latarek, które
każdy ma na własny uzytek, a które są wypadkową tego co sie nauczy,
czego doświadczy - również we własnym umyśle.

> - posługując się sformułowaniem "wrażliwy" tutaj, na forum każdy z nas
> operował innym jego znaczeniem, to czyni dyskusję jałową

Jałową dla tych, którzy sobie nie zdają z tego sprawy Maniu !:). A to jest
tylko część dyskutantów.
Twoja postawa moim zdaniem jest bardzo cenna (nic dziwnego, gdyz
bliska mojej;). Starasz się dotrzeć do sedna uwarunkowań - determinacji...

Kłopot tego laboratorium polega na tym, że mając przez oczyma mnóstwo
doswiadczalnego materiału, nie możemy również tego materiału wspólnie
badać, gdyż wręcz zabrania nam tego netykieta :)). Wspólnym,
konstruktywnym badaniem prowadzonym jawnie - na tym forum,
doprowadzilibyśmy do jego atrofii - tzn, eksponaty by nam pouciekały :)))).
Natomiast zastanawianie się nad tym poza forum w większym gronie, jest
jakieś takie nieetyczne - to taka forma bardziej wyrafinowanego plotkarstwa
nie dająca jednak satysfakcji (przynajmniej mnie - nawet nie próbowalem).
Czy więc istnieje forma pośrednia?

> - mam taką krystalizującą się teorię, że nie jesteśmy w stanie pojąć
> rzeczywistej wartości pojęć, których nie doświadczyliśmy,
> albo raczej nie odczuliśmy.

To bardzo trafne określenie. Z tym, ze nie należy pojmować go w sposób radykalny.
Wszelkie generalizacje nie mają szans a więc trzeba sie od razu umówić, że mówimy
tylko o jakiejś puli wiekszościowej. I wówczas - masz całkowitą rację.
Przykładów w bród! [jak sie pisze: wbród? w bród? od brody czy od brodów ;))]

> - no i: symultaniczność postaw - "delikatny" i "twardy" jest chyba
> naturalna. Tyle, że, nasz umysł przywykły do etykietownia przypisuje
> nam lakonicznie jedną z tych postaw. Wówczas następuje samookreślenie
> z którym tak dalece się utożsamiamy, ze nawet nasze otoczenie
> zaczyna tak nas postrzegać. Mówimy dlatego o charakterach, odbierając
> sobie tym możliwość ewoluowania, lub tez po prostu wydobycia na światło
> dzienne całego spektrum naszych możliwości.

Mozliwość ewoluowania nie jest nieskończona. Odbywa sie chyba etapami.
To tak jak wchodzenie po schodach coraz wyżej. Ale kazdy z tych schodków
musi być opisany, okreslony, zaetykietowany - tylko wówczas można się
na nim oprzeć. Stąd potrzeba etykietowania - równiez siebie, co przekłada
się chyba na "budowanie własnego charakteru" - nieświadome oczywiście.

> - w sprawie wrażliwości, która jakoby miała by determinować
> psychospołeczne zachowania; najpierw poproszę o wskazanie mi
> człowieka pozbawionego wrażliwości (bez jej stopniowania);

No i jakże tu byłby nam przydatny konkretny przykład!:)) Ale nie można go podać,
gdyż ujawnienie go natychmiast spowoduje przeskok szarańczy słów na inne tory :)).
Może zatem powołać się na jakis hipotetyczny przykład konkretu, który nazwiemy
sobie "przypadek NW", a kazdy zainteresowany na własne potrzeby "podłozy sobie"
tam to, co mu wygodnie i co widzi w świetle własnych doświadczeń i obserwacji ? :).

> OKOLICZNOŚCI to chyba najistotniejszy determinant, on tworzy
> człowieka z jego "charakterem", wyborami, wrażliwością.
> A cóż są okoliczności? To wszystko co nas determinuje ;o) ups

To wszystko co nas OTACZA - zarówno w sensie materialnym jak i werbalnym,
czy emocjonalnym. Tutaj mamy do czynienia z otoczeniem tylko werbalnym, co
jednak wcale nie przeszkadza wywoływaniu emocji - innych u kazdego.
A na ile toto nas tworzy - myśłę, że młodych moze znacznie, a starszych najczęsciej
tylko irytuje. Chyba że są wystarczająco elastyczni.

> To sobie podywagowałam, dochodząc do punktu wyjścia
> Mania

serdeczności laboratoryjne
Allfred :)
~~~~~~