Użytkownik "Ruua" <TU.WPISZ.MÓJ.NICK@idea.WYTNIJ.net.TO.pl> napisał w
wiadomości news:co80fb$q7m$1@mamut.aster.pl...
> Użytkownik "ulast" <u...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
> news:co7v63$i8v$3@atlantis.news.tpi.pl...
>
> > Joanna wyjaśniła to bardzo dobrze, tak chodziło o wspomnienia
> > małego z wsześniejszego pobytu w szpitalu.
>
> ja bym mimo wszystko nie wypisala dziecka ze szpitala i nie odstepowala go
> ani na sekunde. to tak jak z zapinaniem dziecka w pasy i fotelik, mimo, ze
> sie drze, ze nie chce. nie czesto 2-latki mdleja, tata dziecka mimo, ze
> chcial dobrze, nie wybaczy sobie, jak zdarzy sie to ponownie, a on nie
> bedzie umial reanimowac. dzieci sa kruche:( znam 2 drastyczne przypadki
> zakonczone tragicznie, nie chce o nich pisac, ale ja bym jednak zostala z
> dzieckiem w tym szpitalu, bo bedzie pod dobra opieka i diagnostyka bedzie
> szybsza.

To co piszesz, piszesz oceniając sytuację przez pryzmat swoich doświadczeń
...
Ale zwróć uwagę na określenia, których użyłam zgadując przyczynę. Pisałam o
zdrowiu fizycznym i zdrowiu psychicznym. Dlaczego uważasz, że to fizyczne
jest ważniejsze? Psychicznym tak samo zajmują się lekarze. Czy psychiatra to
jakiś gorszy lekarz? Nie zdajesz sobie sprawy jakie drobiazgi mają wpływ na
zdrowie psychiczne człowieka? Może właśnie to, że dziecko zostało przytulone
i zabrane z nieprzyjaznego środowiska kiedyś uratuje mu życie.
A w soboty i niedziele to zasadniczo i tak niewiele się dzieje w szpitalach,
więc może jednak lepiej, że wrócili do domu skoro nie było bezpośredniego
zagrożenia życia dziecka i od poniedziałku i tak zaczną diagnostykę?
--
Joanna
http://jduszczynska.republika.pl