> jechałem sobie dzisiaj pociągiem, i zobaczyłem
> w nim dziewczynę, którą z widzenia znam z liceum.
> ja się gapiłem na nią, ona na mnie, ale oczywiście się
> speszyłem i do niej nie podszedłem, choć czułem, że coś
> by z tego na pewno wyszło.

Skoro ona także "gapiła" (nie patrzyła lecz właśnie gapiła) się na Ciebie,
to ja nie widzę przeszkód, przez które miałbyś do niej nie podejść i nie
pogadać :) To, że zacząłbyś z nią rozmowę, nie oznacza jeszcze, że masz się
od razu żenić, więc nie ma co się wahać. Nie masz przecież nic do stracenia,
możesz jedynie coś zyskać :)


> tak więc generalnie pytam się, czy człowiek powinien sam
> podejmować decyzje, czy lepiej jest czekać, aż los (życie)
> wyłoży nam karty na stół,

Wg mnie postawa aktywna jest dobra wtedy, gdy ktoś ma już dość biernego
czekania. A nawet, jeśli los układa jakieś karty, to czasem trzeba mu trochę
pomóc. Nie wygra na loterii ten, kto nigdy nie kupił losu. A to, że
spotkałeś tę dziewczynę, którą kiedyś znałeś (nawet z widzenia) i to, że
Wasze spojrzenia tak "romantycznie" się spotkały nie mogło być przypadkiem.
Może to znak... :)


>czy ja, jako człowiek
> mało zrównoważony psychicznie, powinienem nachalnie
> szukać miłości, czy lepiej jak będę czekał na jakiś znak,
> który wyraźnie podpowie mi co robić?


Czy na pewno jesteś mało zrównoważony psychicznie, czy utrudniasz sobie
życie wmawiając sobie owe urojenie?
Nawet jeśli miałbyś taki problem, to ludzie mało zrównoważeni psychicznie są
często bardziej wrażliwi. Dlaczego więc mają być samotni, skoro w związku
mogą okazać się czułymi, dobrymi partnerami? :)
Co do nachalności to oczywiście nachalnym nie można być. Lecz czekanie z
założonymi rękami też nie da Ci satysfakcji. Najlepiej wyśrodkować :)

> podkreślam, że mam 23 lata (nie wiele mi czasu zostało),

Człowieku, co Ty mówisz? Masz 23 lata i twierdzisz, że niewiele Ci czasu
zostało? Na co? Masz całe życie przed sobą i nie pękaj! Poza tym to, że
mężczyźni później zaczynają myśleć o związaniu się z kimś na stałe jest
normalne, gdyż faceci po prostu później dojrzewają (psychicznie).
Przynajmniej większość. Powinieneś spróbować, a nawet jeśli coś nie wyjdzie,
to nie załamuj się, bo jesteś młody i wiele przygód Cię jeszcze czeka :)

> ostanio przejawiam lęk przed wychowywaniem dzieci,
> jestem szowinistom, i mam zakrzywiony system wartości:
> przede wszystkim przyjemności, i pogarda dla pieniądza
> (oznacza to, że pisana mi jest wizja życia artysty,
> który wszystko co zarobi wydaje na alkohol i kobiety).


Lęk przed wychowywaniem dzieci to dość często spotykane zjawisko, więc tym
się nie martw. Szowinistą jest po części każdy facet, także to też nie jest
problem :P Z Twoim systemem wartości jeszcze nie jest tak źle, przynajmniej
nie grozi Ci zostanie materialistą, a przyjemności lubi każdy :) Z alkoholu
zrezygnuj, a wszystko, co zarobisz wydaj nie na kobiety, lecz na kobietę :)
Nietoperek