Użytkownik "Handlowiec" <h...@o...pl> napisał w wiadomości
news:cb293e$ijk$2@news2.ipartners.pl...
> Witam!
>
> Przyjechałem do Warszawy około osmiu lat temu.
>
> Antonio
>

Antonio... to imię którego użyłeś przypomniało mi, że znam Twojego
odpowiednika w mieście Roma.
Rzym jest momentami bardzo piękny i bardzo okrutny.
On nazywa się Gianni i ma życiorys podobny do Twojego. Był dyrektorem w
dużej firmie, potem dokonywał majstersztyków finansowych za pomocą kart
kredytowych, a teraz jest bankrutem.
mieszkał "pod mostem" aż nie przygarnął go do siebie Dziadek, tak nazywam
Mario - byłego księgowego,
który ma już swoje lata, ale ciągle nie może w uwierzyć, że się zastarzał.
Dziadek mieszka w bloku w dwupokojowym mieszkaniu. Nie do wiary, jak na
Rzym - znany z filmów i plakatów. Utrzymuje się z renty. Kiedyś pomagała mu
mamma, ale mamma umarła... Dziadek był bardzo samotny dopóki nie poznał
Gianniego. teraz Gianni i Dziadek są razem.
Raz w tygodniu grają w Lotto. Nie chodzi im o pieniądze. Gianni pogodził się
już ze stratą. (Miał duży dom pod Rzymem) Im chodzi o zadośćuczynienie. Chcą
wygrać z Bogiem. Chcą pokonać system.
Gianni znalazł pracę jako ogrodnik.
Trochę czasu minęło zanim zaakceptował to, że nikt nie chciał oglądać jego
pięknego CV. Może. właśnie dla tego że było piękne? Bali się?
Konkurencja...?
Przez jakiś czas Gianni nie mówił rodzinie z południa co się tak naprawdę
stało. Bał się... Dla nich był kimś komu się powiodło. Potem, kiedy im
powiedział było mu trochę lżej, ale nie chciał wracać do rodzinnego domu
chociaż wielokrotnie mu to proponowali. Został z Dziadkiem.
Starzy przyjaciele i znajomi, jeszcze z czasów kiedy był dyrektorem nie
wiedzieli co się z nim dzieje, po prostu nagle zniknął z ich życia. A on nie
szukał ich towarzystwa... Po co jątrzyć stare sprawy...
Dziadek chodzi do lokali z dziewczynami tańczącymi na rurach. Jest samotny.
Chciałby mieć kogoś, ale kiedy proponuje mu się spotkanie z donną, która
chodzi do kościoła, kimś w jego wieku, oburza się...
Dziadek widzi siebie jako młodego, silnego człowieka... Pisze książke...
Wierzy że sporo może jeszcze osiągnąć. Ma koszule od Armaniego i krawaty...
pogniecione i niedoprane, totalnie juz niemodne....
Od jakiegoś czasu koresponduje z jedną ukrainką. Piękną i młodą... Kupił dla
niej zmywarkę... wierzy że będą razem i że ona go kocha...
Gianni śmieje się z dziadka. Zna życie i zna dziewczyny ze wschodu, wie że
chodzi im tylko o przetrwanie. Tak jak i wszystkim innym. Polubił swoją
pracę, chociaż zarabia strasznie mało, to jeszcze połowę zabiera mu bank za
długi. Ale pracując w ogrodzie ma cały czas błękitne nad sobą i słońce... I
rododendrony, które bardzo polubił....
Dziadek, w odróżnieniu od Gianniego ma wielu "przyjaciół". Jednym z nich
jest kolega z pracy, sporo młodszy który nigdy nie dotrzymuje słowa. Raz
zaprosił Dziadka na weekend do swojej Villa pod Rzymem. Dziadek wstał o
świcie przejęty wycieczką a potem czekał na miejscu spotkania kilka
godzin... tamten zapomniał. Dziadek nic nie powiedział Gianniemu - wstydził
się. Cały dzień łaził po Rzymie, żeby się nie wydało jakich ma "przyjaciół".
Kiedy Gianni jest razem z Dziadkiem najczęściej rozmawiają o Alice.
Alice była iskierką nadziei w ich życiu. Gwiazdą. Pojawiła się nie wiadomo
skąd. Olśniewająco piękna i mądra. Zamieszkała z nimi, na materacu w kuchni.
Przez rok jadła z nimi posiłki, wysłuchiwała żali, kłóciła się, odgadywała
liczby Lotta, uczyła się włoskiego i trudnej sztuki gotowania. Przybyła z
dalekiego północnego kraju, gdzie język jest za trudny a kobiety
olśniewająco piękne. Krzyczała na nich kiedy była zła, płakała kiedy była
smutna, śmiała się kiedy była wesoła... Myślę, że obaj kochali ją bardzo
mocno...
A potem wyjechała... Teraz obaj tęsknią za nią i za jej nowonarodzonym
dzieckiem, którego nigdy nie widzieli ale który wydaje im się tak bliską
istotą...
Muszę zapytać Gianniego jak widzi swoje życie...
jako chwilowe miejsce w którym się znajduje?
labirynt pułapek bez wyjścia?
samotne więzienie w pustej klasie, z nieodrobioną lekcją...
czy może jako podróż.
do Itaki
bo jeśli to jest podróż, to mogą być kiepskie chwile
ba... dni, miesiące i lata... mogą być bardzo złe... no ale jak to w drodze:
raz na wozie raz pod wozem, nie wiadomo co przyniesie jutro, w życiu jak w
miłości
i na wojnie
wszystkie chwyty dozwolone...
a Ty jak sądzisz Antonio?

tyt.