...
Sławomir Obrzeżgiewicz wrote in message
news:793296831B34D111AE170060974CEAF9692AAF@by_dc1.b
y.par.gov.pl...
(...)
> rozmowy w sieci powodują , ze
> odblokowujemy sie , nasza niesmialosc odchodzi w niebyt. Stajemy sie rowni
> niezaleznie czy jestesmy grubi, chudzi, ulomni, zdrowi, przecietni, czarni,
> biali, rudzi, bladyni itd.... Stajemy sie bardziej odwazni i to jest dobre.
> s.o.c.

Rozmowy w sieci mogą dzięki temu nawet całkiem przyzwoicie rozwijać! Pod warunkiem,
że nie traci się poczucia realizmu, nie próbuje sie "grać" kogoś, kim się tak
naprawdę nie
jest. Moim zdaniem, każda rozmowa w sieci powinna być przeprowadzana w taki sposób,
aby zawsze można było przenieść ją do realnej rzeczywistości bez zahamowań i wstydu.
Oczywiście to sytuacja nierealna, ale z pewnością wszyscy czulibyśmy się o wiele
lepiej,
mając świadomość, że to, co czytamy w sieci zasługuje na nasze pełne zaufanie, że
wszyscy
rozmawiają otwarcie i szczerze - tak, jakby patrzyli sobie nawzajem prosto w oczy.

Niestety, brak tego spojrzenia, tego kontaktu wzrokowego jest dla pewnej części
sieciowych wędrowców pokusą do nadużyć. Człowiek jest niedoskonały, młody sieciowy
wędrowiec tym bardziej odczuwa potrzebę "bycia lepszym". Pozorny brak możliwości
weryfikacji stwarza złudzenie bezpieczeństwa, ukrycia się "w razie czego" za chłodną
szybką monitora, przed zbyt dociekliwym interlokutorem. Teoretycznie zawsze można
zniknąć, gdy ktoś lub coś zbyt mocno dokuczy... obnaży... Ale wówczas pozostaje w
takim
uciekinierze niesmak, gorycz, coś na kształt tęsknoty za jasnością.

Taka postawa niestety nie daje żadnych szans na stworzenie czegoś wartościowego,
związku między dwojgiem ludzi. A jeśli takie związki się zdarzają (a zdarzają się bez
wątpienia i to coraz częściej), to tylko wśród ludzi dojrzałych na tyle, aby z
sieciowego
pastwiska nie czynili sobie fikcyjnego teatru złudzeń.

--
Serdeczności
Prune, Alfred zresztą...
~~~~~~~~~~~~~~~