> stwierdzić kim i jaka jestem

- "zależy, czy zależy" Ci na wiedzy, czy na doświadczeniu...
- ja natknąłem się na pewien interesujący trop przez "przypadek"-jak zwykle.
Jeżeli interesuje Cię odpowiedź w stylu mądra, dobra, niecierpliwa -to mało
interesujące (chociaż wiedza i tak rozumiane samopoznanie jest super ważne).
Jeżeli natomiast interesuje Cię cos znacznie głębszego, coś, na co być może
nawet nie jesteś przygotowana, coś, czego można jedynie doświadczyć -to może
podsunę Ci jakąś myśl na początek.

Potencjalnie możesz nie być przygotowana -bo zależy co uznajesz za "siebie
samą." Większość ludzi, jeśli ograniczymy odpowiedź do psychiki, wymienia
wartości, przekonania, pamięć, emocje itd. jako siebie. Z pewnego miejsca
rozwoju można na zawołanie zmienić przekonania (nie próbowałem całkiem
usuwać) albo zintegrować (zlikwidować) dowolne istniejące w umyśle
emocje( tu mam jakieś doświadczenie). Wówczas można mieć kłopot, bo by się
zniknęło w myśl tego przyjętego założenia. Oczywiście tak się nie dzieje. Po
odrzuceniu jeszcze myśli ( niektóre rodzaje medytacji), pamięci (polecam
rozcieńczać alkohol z czystą wodą) możesz dojść do momentu w którym
zostajesz TY. Jest to całkiem "samowite" doświadczenie :)

-> jak można doświadczyć niemyślenia?
Można znów zacząć myśleć i uzmysłowić sobie, że przed chwila nie wiem jak
długo nic nie myślało... ( np. w czasie medytacji, kiedy to miało miejsce)
Paradoksalnie "po wyniesieniu mebli myśli zostaje pokój swiadomości" (kim
sie jest)

-> jak można doświadczyć nie czucia żadnych emocji?
Odpowiedź na to może też byc zupełnie inna niż poprzednia. Otóż zdumiewające
jest odkrycie, że w danej chwili można "wszystko" upłynnić, oprócz jednego
"uczucia". Jeżeli
wymażesz z listu wszystkie słowa -które przecież mogą być dowolne -to
zostanie
kartka, jako coś niezmiennego, coś "ponad", coś "zawsze", coś "TY". (chyba,
że wyznają "technikę/nietechnikę" żeby to "zgasić" :) -ale nie wiem po co,
bo
to jest ZAWSZE FAJNE! Tutaj mogę spokojnie zakończyć pisanie, bo nie ma
najmniejszego sensu cokolwiek opowiadać jak to jest. Dla ułatwienia dodam
Ci,
że każdy, niezależnie w jakim potencjalnie jest gnoju- "czuje" "to coś" tak
samo:

- bardzo, bardzo, bardzo, bardzo, bardzo pozytywnie.

Sama świadomość, ze to zawsze jest "pod spodem" i że możesz tego doświadczyć
kiedy chcesz - daje nieopisywalną MOC, - czyli POWER

Tip& Trick:
- Równocześnie może zainteresuj się też tym, co to jest Bóg, doświadczenie
tego może być równie istotne... ja temat zaatakowałem z pozycji totalnego
ateisty-negata i było mi łatwo, ale to inny topic i w dodatku na inną
listę... skomponowanie obu tych czynników (lepsze zrozumienie Boga i siebie)
zadziała jak bomba wodorowa*... daleki jestem od pisania "ostateczne
zrozumienie"

*Bomba wodorowa- dla zapoczątkowania reakcji syntezy jądrowej helu -jako
zapalnika -używa się bomby atomowej. Nie próbujcie tego w domu, bo robi się
z tego niezłe ognicho.

Sorry, że taki "lekko nawiedzony" list mi wyszedł. Pewnie znów same, ogólnie
znane pierdoły piszę. Hej, ja też wiedziałem co to jest Bóg w wieku 5 lat,
ale BUUUM rozległo się dopiero "kilkadziesiąt" lat później i od tej pory mam
otwarta
buzię... If ya know what I mean...

P.S Teraz pracuję nad rozpracowaniem nieskończoności :-))))))) Mimo
zaawansowanych przemyśleń stoję w miejscu jak cholera i nie zanosi się na
żaden postęp w najbliższej przyszłości. Dobra dobra, zanim się za to
zabierzecie - to poradźcie sobie najpierw z depresją - to dla ewentualnych,
najtwardszych czytelników topicu "Twoje Emocje".