On 31 Mar, 22:22, "eTaTa" <e...@p...onet.pl> wrote:

> Jak masz kalafior, to po Ci fraktal?
> Potrafisz uzasadnić?

Uzasadnienia będą dwa.

Pierwsze - rodem z banalnych:

Kalafiora zjem, nie zauważając nawet złożoności jego powierzchni, bo
jestem głodna i nie mam czasu na prowadzenie obserwacji.
Potem - pójdę sobie poprogramować fraktale. Nie jestem głodna
(kalafior) ani zbyt przejedzona (wege-żarcie), więc fraktale wychodzą
przecudnej urody, jak mawia Piotr Bałtroczyk - oglądam je, poprawiają
mi humor, zaspokajając potrzebę tworzenia obrazów zaskakujących.

Drugie - z innej półki:

Widzę, że kalafior jest inny, wiem już, że to struktura
_fraktalopochodna_, ale nie interesuje mnie kolor zielony, z
przyległościami odcieniowymi. Chcąc zapomnieć o dziwnym i
zaskakującym wydarzeniu ( na przykład ) zanurzam się w kolory i
kształty, które generują we mnie pozytywne odczucia i niezmiennie
wywołują uśmiech - tym właśnie są dla mnie fraktale.

W obu uzasadnieniach pojawia się słowo "zaskakujący".
Jest to najlepszy przykład na różnorodność zaskoczeń, co najmniej tak
wielką, jak fraktal-family.

;)