Dnia Sat, 11 Mar 2006 12:38:27 +0100, Adam Moczulski napisał(a):

> Lia napisał(a):
>> Dnia 2006-03-10 23:41:22 w sprzyjających i niepowtarzalnych okolicznościach
>> przyrody grupowicz *Agnieszka Krysiak* skreślił te oto słowa:
>>
>>
>>
>>>>Elske, ślub kościelny jest czyms wyjątkowym dla wierzącego człowieka. Dla
>>>>atesity to w pewnym sensie szopka.
>>>>Ale sam fakt, że chce sie wziac udział w szopce o czymś świadczy... o tym,
>>>>że najważniejsza jest osoba, dla której się to robi.
>>>
>>>Być może... Ale ja na przykład bardzo sobie cenię rozdzielność państwa
>>>od kościoła oraz swoją od religii. Dla mnie ślub kościelny to nie jest
>>>szopka, a gdyby była, uczestnictwo w nim z takim nastawieniem uważałabym
>>>za poważny wyraz braku szacunku przede wszystkim dla samego partnera.
>>
>>
>> Ale to dla partnera jest ważne, zeby przyjąc ten sakrament. Ja mogę mu to
>> przyblokować (bo tak), albo umożliwić (decydując się na uczestnictwo w tym
>> wydarzeniu).
>> Ja bym umozliwiła, gdyby dla partnera byłoby to tak ważne.

>> Bo to, że ja szczerze w kościele będę
>> obiecywać miłość, wiernośc i uczciwość (bo w sumie co za róznica czy mówie
>> to w kościele czy przy porannej herbacie, skoro mówię to, bo rzeczywiscie
>> tak czuję)
>
> I skoro gdybamy - jakie byłyby dalsze losy związku dwojga ludzi którzy
> nie dość że mają skrajnie odmienne hierarchie wartości to jeszcze z
> lekceważeniem je wzajem traktują ?

Gdzie tu lekceważenie??
--
Elżbieta