Użytkownik "mania" <m...@o...pl> napisał w wiadomości
news:cchpku$sqn$1@inews.gazeta.pl...
> "Tytus" news:ccg723$h90$1@news.onet.pl...
> > to miało być o odbiorcy sztuki który widzi więcej niż twórcaa chciał
> > powiedzieć
> > ale jakoś mi umkło
>
> _widzi_ więcej
> niż twórca chciał _powiedzieć_
>
> żeś zagmatwał!
> strasznie pakowna ta werbalizacja jest
>
>
> Mań
> ~~
> http://manicore.blog.pl
>
> ps jak McFarrin?
>
no więc właśnie bardzo się cieszę, że pytasz
było tak

najpierw zdjął buty
potem...
to właściwie nie był koncert
nie wiem jak to nazwać
chyba wykład, ale nie było słów (mało) a jeśli były to niezrozumiałe

McFerrin od jakiegoś czasu nie śpiewa już scatem tylko w swoim własnym
języku (coś jak jaakiś język afrykański)

jest niski - poprzednio widziałem go na koncercie z Urszulą Dudziak, wydawał
się wyższy
teraz wystąpił z Voicestrą - 12 osobowym zespołem wokalistów 6 facetów i 6
pań - był przy nich naprawdę malutki wzrostem :-)
poprzednio używał jakiegoś rodzaju recordera (to był chyba sprzęt Urszuli
Dudziak) który zapisywał kawałek frazy, a potem powtarzał dodając nowe
głosy, w ten sposób mógł śpiewać solo stosując polifonie.
Teraz Voicestra był jego recorderem.
Nucił jakąś frazę, do poszczególnych członków zespołu, a oni powtarzali to
dodając własne elementy
W sumie muzycznie było to dość proste, ale brzmieniowo i interpretacyjnie -
niesamowite.
Naprawdę miało się wrażenie uczestniczenia w powstawaniu muzyki.
A oni (mcFerrin i zespół) wykozystywali dosłownie wszystko, gaworzenie
dziecka na sali, melodyjkę z komórki która komuś zagrała, ciapnięcie
drzwiami (jak kiedyś Chick Corea, a zresztą nie pamiętam może to był Jarret
co to sygnał karetnki ograł w improwizacji)
no ale wracam do sedna
wykład (koncert) był na temat: czym jest muzyka
podaje samozwańczo, bo tak to odebrałem
był utwór w którym publiczność też mogła sobie pośpiewać (kilka takich było)
i co niesamowite - publiczność wyśpiewywała bardzo trudne frazy - niemal
idealnie (my z Hanią też śpiewaliśmy, ale Hania oprócz tego słuchała, a że
ma absolutny - była bardzo zdziwiona jak czysto to wychodziło) utwór
skończył się długą ciszą - to dziwne bo zazwyczaj na koniec wybuchają
spontaniczne, niedoopanowania oklaski, gwizdy tupanie, wycie słowem cała
jazzowa aprobata na jaką tylko stać ludziska. A tutaj... cisza...tak ze 30
sekund... najmniejszy szmer
Niesamowite jak bez użycia słów, można pokierować parotysięcznym tłumem
(pełniutka kongresowa)
On to robił jednym ruchem nawet nie ręki tylko palca...

uff... szkoda że Was tam nie było...
Hania była rozczarowana, ze tak krótko (2 godziny i tylko jeden bis mimo 10
minutowej standig ovation), Pat Metheny grał 3 godziny :)
No za te pieniądze... ale śpiewanie to trudny kawałek chleba



brzmiało mniej więcej tak
http://www.web.pdx.edu/~psu25784/glassbead/circleson
g5piece.mp3
tu jest kawałek można posłuchać jak ktoś ma szybkie łącze

czasem tak:
http://www.doctorjoe.net/misc/Flight%20of%20the%20Bu
mblebee%20-%20Bobby%20Mcferrin%20And%20Yo-Yo%20Ma.mp
3

ale całość, pomimo nieustannych gagów
przypominała modlitwę:
http://www.anneflitner.net/23Psalm.mp3
(tego akurat nie śpiewali ale podobne tak)

a w ogóle to jak ktoś chce to mozna po kawałku sobie posluchać rożności
McFerrinowych:
http://www.musicline.de/de/product/Mcferrin%2CBobby/
Circlesongs/CD///5099706273424

no albo z kaazy ściagnąć

pozdrowienia

tyt.