Piszę pamiętnik od jedenastu lat (a mam 24) mam opisany pobieżnie każdy
dzień i nigdy nie myślałam aby pozbyć się tych zeszytów.....w nich jest moje
życie, czasami nudne czasami szalone..ale moje. Czytam jakiś dzień z przed 6
lat i dowiaduję się o sobie jaka byłam, co czułam jak dojrzewałam....to jest
niesamowite jak sama siebie potrafię zaskoczyć tym kim byłam i jaka byłam
ale to byłam i jestem JA. Wiele razy nudziło mi się to pisanie, wydawało mi
się, że ciągle piszę to samo dzień po dniu, ale to nie prawda każdy rok jest
inny..bo się zmieniałam z każdym dniem..
pozdrawiam
Sabina
Użytkownik "lama" <o...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:b2os7a$dbo$1@nemesis.news.tpi.pl...
> Mam do Was pytanie..
>
> Czy pamietnik np. anorektyczi ,bulimiczki ,alkoholiczki...itp. jest cennym
> dokumentem dla psychologa. Mam taki pamietnik ,ktory dotyczy zupelnie
czegos
> innego niz napisalam wyzej i zastanawiam sie czy wyrzucic go czy lepiej
> przekazac jakiemus psychologowi ,ktoremu te zapiski przydadza sie w pracy
z
> pacjentami.
>
>
>
>