>> 2.. Lekarz powinien zachować szczególną ostrożność w formułowaniu
>> opinii
>> o działalności zawodowej innego lekarza, w szczególności nie powinien
>> publicznie dyskredytować go w jakikolwiek sposób.
>> 3.. Lekarz wszelkie uwagi o dostrzeżonych błędach w postępowaniu innego
>> lekarza powinien przekazać przede wszystkim temu lekarzowi. Jeżeli
>> interwencja okaże się nieskuteczna albo dostrzeżony błąd lub naruszenie
>> zasad etyki powoduje poważną szkodę, konieczne jest poinformowanie organu
>> izby lekarskiej
>> Który pkt tego artykułu "zabrania lekarzowi postawienia prawdziwej
> diagnozy,
>> jeśli tylko lekarz dowie się, że lekarz-poprzednik powiedział coś
>> innego"?
> "2 Lekarz ...nie powinien publicznie dyskredytować go [innego lekarza] w
> jakikolwiek sposób."
> Natomiast w punkie 3 nie ma słowa o tym , by o błędzie innego lekarza
> powiadomić samego chorego, oczywiście najbardziej zainteresowany nigdy się
> nie dowie, bo zabrania tego punkt 2.

No bo nie powinien dyskredytować. Zawsze można się pomylić. Nie wszystko,
co ktoś uzna za błąd, błędem być musi. Zdecydowanie łatwiej jest komuś
postawić zarzut, niż w razie potrzeby kogoś z zarzutów oczyścić. Pkt 2. mówi
jedynie o ostrożności w ocenianiu pracy innych i (co ważne) publicznym ich
dyskredytowaniu.
To samo tyczy się pktu 3.. Poza tym nie ma dwóch takich samych osób, żadne
medyczne postępowanie nie gwarantuje pełnej skuteczności, a każde jest
obarczone ryzykiem powikłań i możliwością niepowodzenia...
Oceniając innych musielibyśmy mieć pełny dostęp do całego toku ich
rozumowania i mieć wgląd w całość sytuacji, którą oni zastali. Póki co jest
to niemożliwe.


>> >> > W ten sposób pacjenci - podatnicy płacą na instytucję która
>> >> > ewidentnie
>> >> > działa przeciwko pacjentom.
>> Nonsens.
> Owszem , ale prawdziwy, i nie jeden w Polskim prawie dotyczącym zdrowia.

Dobrze wiesz, że nie to miałem na myśli. Izby lekarskie nie działają
przeciwko pacjentom.