On Mon, 24 Jul 2000 01:13:55 +0200, "Stefan" <b...@p...com> wrote:

>Co w takiej sytuacji można powiedzieć?
>czy ktoś był w podobnym układzie z tej lub tamtej strony sytuacyjnej?

kilkanascie razy w zyciu bylem operowany (glownie sprawy ortopedyczne
po przebytym wypadku samochodowym) i w zwiazku z tym kilnanascie razy
musialem klasc sie na stole operacyjnym z mysla, ze moge kiedys sie
nie obudzic po operacji. 3 razy bylem swiadkiem smierci ludzi, ktorych
przywieziono z sali operacyjnej, a ktorzy umierali na sasiednim lozku.
Bardzo trudno mi cos doradzic. Moze powiem tak: gdy mialem wypadek
samochodowy, przebywalem kilka minut w stanie smierci klinicznej i
wspominam tamto wydarzenie jako cos, co zmienilo moje podejscie do
smierci. Nie balem sie jej, gdy trzeba bylo sie operowac, nie balem
sie, poniewaz wowczas bylem sam, a wielu moich krewnych bylo swiezo
"po tamtej stronie". Teraz natomiast mam inne nastawienie - nie chce
umierac, bo mam tutaj bliska mi osobe i jestem z nia szczesliwy.
Jedyne, co mozna poradzic takiemu facetowi, to, aby, kladac sie na
stol operacyjny mogl sobie pomyslec "jak dobrze, ze wszystko
zalatwilem i z wszystkimi zyje w zgodzie". Gdy sie umiera (mowie to
jedynie na podstawie wlasnych doswiadczen), jedyna rzecza, ktorej
mozna zalowac sa zle slowa i czyny, ktore wyrzadzilo sie bliskim, oraz
sprawy osobiste a czasem i kluczowe sprawy zawodowe, ktore nie zostaly
rozwiazane - cala reszte ma sie "gdzies"...


--
[cookie]