m...@p...onet.pl napisał(a):


> Moje watpliwosci budzi glownie nie kwestia wiekszej czy mniejsszej
skutecznosci
> takiej czy innej terapii a jej dostepnosc. Dla mnie optymalna terapia musi
miec
> wlasnie te zalete - jest dostepna. BTW tu wyraznie widac wyzszosc lekow.

w pełni się z tobą zgadzam, dostepność do terapii i osób przygotowanych do
prowadzenia takowej są mizerne. W większości miast istniejace do niedawna
kasy chorych nie kontraktowały w ogóle takich usług,a jeżeli juz to były
raczej chlubne wyjątki. Pozostawały kosztowne wizyty w prywatnych gabinetach
dla nielicznych spośród tych, którzy takiej pomocy wymagają.

> Nie orientujesz sie (ty czy ktoskolwiek) jakie terapie sa stosowane w
Polsce?
zalezy to przede wszystkim od orientacji samego terapeuty, który preferujac
okreslony nurt zawsze kierować sie powinien aktualnym stanem wiedzy na temat
skuteczniości wywodzącej sie z niego terapii, jej ograniczeń odnosnie
okreslonych jednostek chorobowych i zaburzeń.Groźne są moim zdaniem tzw
sekty jedynej prawdy, przekonane o wyzszości swoich metod, nad innymi,
trzymające sie sztywno swoich standardów, dostosowując do nich pacjenta, a
niekoniecznie metody do pacjenta. Absurdalne byłoby np zastosowanie
psychoanalizy w stosunku do np.pacjenta z fobią czy zaburzeniami obsesyjno
kompulsywnymi. Jeżeli chodzi o depresje wykazuje sie dużą efektywność terapi
poznawczo-behawioralnych (TPB)i najczęściej spotykam sie z takim podejściem
(ale może to być selektywne, związane z moim zainteresowaniem metodami
terapii krótkoterminowych, zorientowanych na rozwiązanie); stosuje się
również psychoanalizę (depresja jako nieświadome pragnienie symbiotycznej
jednosci z matką z wczesnego dzieciństwa, jako reakcja na ,,utatę"),
interwencje oparte na podejściu interpersonalnym (depresja jako zaburzenie
umiejętnosci komunikacji)- terapie systemowe
pozdrówka ;-)
Aneta


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/