Little Dorrit wrote:
>
> Poważnie? Znam taką jedną. Jako matka nawet dla mnie, osoby tolerancyjnej,
> jest przerażająca. Dziecko urodzone w wieku 38 lat, niekontraktowe,
> wychowywane z pomocą starszej o 4 lata siostry.Wszyscy czekamy, kiedy bomba
> wybuchnie. Dziecko /chłopiec/ ma już 15;8 i jest zadziwiająco normalne. A
> wg. założeń wyrażanych w różnych wątkach "toksycznych matek" - nie powinno!

E tam, od razu zaraz wybuchnie - tzw normalnym tez szajba odbija.
Dziecko tez jest jednostka autonomiczna i samo znajduje niektore
rozwiazania w sytuacji kiedy "zostanie postawione pod sciana". Ciekawi
mnie czy przypadkiem dzieci z toksycznych rodzin nie stanowia
zaprzeczenia rozkladu naturalnego czy Gausa (statystyke mialem dawno ale
wydaje mi sie, ze to byl naturalny - albo to to samo ;) ) - i
usadawiaja sie na jego "wasach" - w zakresie zdolnosci rozumianej jako
wykorzystanie tkwiacej w nich inteligencji.

A same rozwazania - wydaje mi sie, ze sa o tyle wazne, ze urodzenie
dziecka jest niekiedy uznawane za skutek nieprawidlowosci a nie za
objaw. Jezeli w czesci przypadkow urodzenie dziecka stanowi tylko probe
oderwania sie od rzeczywistosci albo probe zapewnienia sobie poczucia
kontroli albo wzajemnosci uczuc - to powrot do tej rzeczywistosci albo
klopoty wychowawcze tylko pogarszaja sytuacje - dochodzi tez poczucie
przegranej/oszukania/niespelnionych pragnien - waz zjada swoj ogon.
Zasugerowalbym nawet, ze stan powrotu moglby miec miejsce nawet w
momencie porodu (+/-) - jezeli dziecko mialo stanowic tylko "pretekst" i
wokol niego nie zostaly zbudowane jakies plany, marzenia itp. - matka
uswiadamia sobie, ze doszedl jeszcze jeden problem/poczucie
obowiazku/"dziecko stanowi nieplanowany element ciazy".

Tak samo wydaje mi sie, ze wrecz na rowni mozna by sklasyfikowac (ta
sama kategoria mechanizmow ale z roznym czasem dzialania) palenie
papierosow, tv, gry tv itd. - w sytuacji lekowej/stresowej zamykamy sie
w stanie letargu/odretwienia/wrecz wylaczenia niektorych funkcji mozgu
poswiecajac cala uwage na wykonywane czynnosci/na zdarzenie/odwracamy
swoja uwage. Stad moze agresja np. u osob z depresja gdy wyrywa sie ich
z katarsis - gdzie nie istnieje mysl/dzialanie/wola i w efekcie
bol/lek/niepewnosc. Przy problemie dziecka trudno taki stan dokladnie
wylapac, bo jest bardziej rozciagniety w czasie i wmieszany w zycie -
ale np. poswiecanie sie marzeniom/zakupom itd przed urodzeniem dziecka
przypomina niekiedy euforie/zajmowanie sie tylko jednym celem.

Moze tez dzialac tu sila pociagu do nowosci - zajecia sie nowoscia,
kompleksy zwiazane z partnerami (albo ich brakiem) lub brakiem
dostatecznego subiektywnego wplywu na nich/kontroli/narzucania wlasnej
woli i probe skompensowania tego poprzez dziecko.

Flyer