Nasza dyskusja już dawno odeszła od tematu, więc króciutko:

1. Współczesny lekarz klinicysta nie jest (rzadko bywa)
badaczem/poszukiwaczem, bo jest to po prostu niemożliwe. Jedyne co może
(i powinien) robić w miarę możliwości (ograniczonych brakiem czasu) jest
zapoznawanie się z wynikami poszukiwań prowadzonymi przez ludzi do tego
powołanych (naukowców). A wypisywanie ciągle tych samych leków znanemu
pacjentowi na znaną chorobę... W miażdżącej większości przypadków
spotykanych w realnym świecie (starszy człowiek z nadciśnieniem,
cukrzycą, po zawale...itd) takie postępowanie jest korzystniejsze dla
pacjenta niż próba podążania z duchem czasu i wieczne zmiany leków na
nowsze. Każda taka zmiana leku wiąże się z czasową destabilizacją stanu
pacjenta, której ryzyko często przewyższa ewentualne korzyści z
nowocześniejszego leku.

Co do myślenia... tu zgadzamy się w całej rozciągłości. Umiejętność
myślenia jest w medycynie fundamentem.

2. Czekam na każdą solidnie udokumentowaną nowość w temacie diety
optymalnej. Jak narazie pozostaję jej niefanatycznym przeciwnikiem.

Pozdrawiam
Piotr