On 8 Cze, 08:15, "R.A.M." <r...@p...onet.pl> wrote:
>  "Nikt nie ma prawa skracać sobie samemu życia, ponieważ nie jest jego panem
> i właścicielem, lecz tylko zarządcą. Panem i Dawcą życia jest jedynie Bóg,
> który dając człowiekowi życie, obdarzył go miłością. Sta samobójstwo jest
> przede wszystkim obrazą Jego miłości, brakiem wieray i zaufania do Niego. Po
> wtóre samobójstwo przeczy dobrze pojętej miłości własnej, która z natury
> rzeczy dąży do zachowania i przedłużenia swego istnienia. Wreszcie
> samobójstwo jest również głęboką zniewagą miłości bliźniego, ponieważ w
> nieuzasadniony sposób zrwya więzi ze społecznością rodzinną, narodową i
> ludzką, wobec których każdy człowiek podejmuje jakieś zaobowiązania już z
> chwilą przyjścia na świat.
>  Nic nie może usprawiedliwiać samobójstwa; ani ciężki życie, strach przed
> nieznanym, obawa przed cierpieniem lub torturami mogą tylko zmniejszyć
> odpowiedzialność za ten desperacki krok na równi z baurzeniami psychicznymi.
> Tym badziej godne potępienia jest samobójstwo dla wykazania swej racji lub
> "dania przykładu", ponieważ łączy się nadto ze zgorszeniem. Wszyscy zaś
> współdziałający w samobójstwie przez namawianie, czynną pomoc lub akceptację
> i milczenie są tak samo winni jak samobójca.
>  Kościół modli się za samobójców, ponieważ wierzy, że Bóg w swej niepojętej
> miłości potrafi w sobie wiadomy sposób dporowadzić do zbawienia tych
> wszystkich, którzy targnęli się na swe życie."
>
> ("Katechizm dla dorosłych")

He... Samobójstwo to zwrot depozytu właścicielowi przed czasem....