medea :

Ale wiesz Medea ja nic z twoim porwaniem nie miałem wspólnego, nie
wiem kto ciebie porwał ale to nie ja. ;))) Parys u Kochanowskiego
występuje jako Aleksander i niestety według Lebka też z nim coś
musiałoby nie tak....

Epeisodion III
Do Heleny i Pani Starej przybywa poseł, który zdaje im relację z
przebiegu rady, podczas której trojańczycy decydowali o losie Heleny.
Jest to fragment epicki w dramacie,poseł występujący w roli narratora
opowiada, co się na radzie zdarzyło, cytując obszerne fragmenty
przemówień jej uczestników.
-Radę rozpoczął król Troi, Priam, zaznaczając, że choć zależy mu na
losie syna, to ważniejszy jest dla niego los ojczyzny. Aleksander
namawiał współbraci do niewydawania Heleny Grekom.Tłumaczył to
faktem,
że Helena jest darem od samej Afrodyty, a nie wypada nie przyjąć
podarunku od bogini. Aleksander powołuje się także na krzywdy, jakich
Trojańczycy doświadczyli od Greków - porwanie Medei i jej brata oraz
liczne szkody, wynikłe z najazdów greckich. Po Aleksandrze zabiera
głos Antenor, będący przeciwnego zdania. Zwraca uwagę na niecność
postępku Aleksandra, jakim było porwanie Heleny ze Sparty oraz na to,
że
nieoddanie Menelaosowi jego żony doprowadzi do wojny i śmierci
niewinnych trojańczyków. Wydawało się już, że rada pójdzie za
głosem Antenora, gdy przemówił Ikeaton. Przedstawił on w swojej mowie
Greków jako wywyższających się przez to, że pochodzą z kontynentu
(Troja, położona w Azji Mniejszej, była kolonią grecką)i jako
czyhających na trojańskie żony i dzieci. Nawołuje do wojny z nimi, do
wynagrodzenia dawnych krzywd. Proponuje, aby oddać Grekom Helenę, gdy
oni zwrócą trojańczykom Medeę. Przytłaczająca większość uczestników
rady popiera Ikeatona, nieliczni mający inne zdanie są uciszani przez
tłum. Ostatecznie trojańczycy dzielą się na dwie grupy, aby zobaczyć,
kogo jest więcej: czy zwolenników, czy przeciwników oddania Heleny
Grekom. Okazuje się, że zwolenników jest zdecydowanie więcej. Król
Priam, mimo że nie jest przychylny większości, zmuszony jest ją
poprzeć i opowiada się za rozwiązaniem Ikeatona.
Epeisodion IV
(Zamiast oczekiwanej IV pieśni chóru Kochanowski wprowadza jedynie
czterowiersz o charakterze informacyjnym)
Epeisodion ten składa się tylko z dwóch kwestii, wypowiadanych przez
greckich posłów przybyłych do Troi. Pierwszy z nich, Ulisses, potępia
postępowanie trojańczyków, którzy dali się przekonać przez Aleksandra
do nie wydawania Grekom Heleny i przez to ściągną zagładę na własne
miasto. Ulisses wyraża się negatywnie o młodzieży, która zamiast
kultywować ideały cnoty i służyć ojczyźnie, gubi ją swoją
bezczynnością
i nieprawością. Drugi z posłów, Menelaos (mąż Heleny i król Sparty),
dowodzi słuszności swoich starań o oddanie mu jego małżonki
pokazując,
że wcale nie chce wojny z trojańczykami, że to oni sami wybrali dla
siebie taki los. Menelaos odczuwa pogardę dla Aleksandra i pragnie
swój "miecz [jego] krwią napoić".