dlaczego jestem tak pewny siebie tego co mysle. coz... przeszedlem sie
dzisiaj jeszcze po nie tak lesnej asfaltowej drodze o 2 w nocy. na prawie
zupelnym zadupiu zaczalem sie bac dopiero 200?m wglab, tej ciszy, zgaszonych
swiatel i opuszczonych domkow letnich w nieciekawej okolicy. no i te
uczucia. chyba jeszcze trzezwo mysle skoro wracajec wdepnolem na jeszcze
jedne zmasakrowane zwloki i wiem co trzeba robic zeby sie nie przerazic.
patrzec przed siebie. nie na to co wpadlo pod nogi. wtedy nawet nie mysli
sie o tym tak bardzo. tego pierwszego psa to ja prawie zobaczylem prawie
spotkalem jego wzrok, zobaczylem jego biala szczeke. te puste, zjedzone od
srodka zwloki. zaczely sie turlac z takim pustym, cichym dudnieniem. mozna
zwariowac jeszcze w takiej sytuacji, okolicznosciach. a te flaki... no
coz... tylko wytrzec podeszwy chcialem.