starania o dziecko... co dalej?
Liczba wypowiedzi w tym wątku: 8
| « poprzedni wątek | następny wątek » |
1. Data: 2005-09-14 09:37:39
Temat: starania o dziecko... co dalej?Od: "Meg" <m...@a...com> szukaj wiadomości tego autora
Dzien dobry
Od czerwca tego roku z mezem staramy sie o dziecko.
Wiem, ze nie jest to okres dlugi i w zasadzie sam ten kalendarz niewiele
mowi i o niczym nie swiadczy,
niemniej, mam jakies obawy...
Otoz moj maz przez wiele lat mial problem zwiazany z dosc duza otyloscia.
Poza tym wiekszosc czasu spedzal przy komputerze. Nie byl to zdrowy tryb
zycia, wrecz przeciwnie.
Od trzech lat jego waga jest bliska normy. Nie ma juz dolegliwosci
kardiologicznych jak wczesniej, czuje sie dobrze.
Przez ostatnie miesiace byl na diecie warzywnej, bywaly dni, ze nie jadl
miesa wcale, lub jadl w sladowych ilosciach.
W tej chwili skupiamy sie na diecie miesno - warzywnej, bez potraw macznych,
chleba.
Jesli chodzi o mnie, nie mam wiekszych problemow zdrowotnych. Problemem jest
tylko stres, z ktorym nie umiem dobrze sobie radzic i latwo sie mu poddaje.
W ostatnim czasie mialam podejrzenie torbieli na jajniku. Szczegolowe
badanie (usg dopochwowe) nie wykazalo jednak zadnych zmian, a wczesniejsze
podejrzenie (na usg przeowdu pokarmowego) padlo zapewne dzieki zauwazonemu
przez radiologa pecherzykowi Graffa.
Oboje mamy po 28 lat.
Nie wiem cz powyzsze informacje sa w jakims stopniu wazne, czy nie. W kazdym
razie czy w obecnym stanie w naszym przypadku sa jakies wskazania do ich
wykonania, czy tez te 3-4 miesiace staran to zbyt krotko by sie czymkolwiek
martwic ? - mimo wspomianych wyzej faktow.
Od jakich badan zaczac jesli w ogole ?
Dziekuje
Pozdrawiam
Magda
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
Do góryZobacz także
2. Data: 2005-09-14 10:03:15
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "Dorota D." <potforrrek@to_nalezy_usunac.gazeta.pl> szukaj wiadomości tego autora
Użytkownik "Meg" <m...@a...com> napisał w wiadomości
news:dg8r28$h3p$1@nemesis.news.tpi.pl...
> Dzien dobry
> Od czerwca tego roku z mezem staramy sie o dziecko.
Mój ginekolog nie chciał słyszeć o badaniach zanim nie minął rok od
rozpoczęcia starań, a i tak najczęśniej wykonuje się je dopiero po dwóch
latach braku ciąży, mimo regularnego współżycia. Jeśli mogę coś doradzić, to
postaraj się żyć w mniejszym stresie, bo to on może mieć tu istotny wpływ, a
nie dawne problemy zdrowotne męża. Niekoniecznie jednak, więc proponuję
wykonać podstawowe badania nasienia i hormonów na własną rękę (czyt,.
prywatnie, odpłatnie), a jak się okaże że odbiegają od normy, to jak
najszybciej do specjalisty.
D.
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
3. Data: 2005-09-14 12:53:33
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "Boa" <u...@p...onet.pl> szukaj wiadomości tego autora
Czy mierzysz temperaturę, obserwujesz śluz, szyjkę? Czy wiesz, kiedy możesz
spodziewać się owulacji?
W takich sytuacjach zaleca się współżycie jak najbliżej spodziewanego
terminu owulacji.
Większość literatury mówi, że należy zacząć się martwić po minimum roku
nieudanych prób.
No i pamiętaj - im się tym bardziej stresujesz, tym trudniej zajść.
Poważnie!
Pozdrrawiam i życzę maksymalnego rozluźnienia ;-),
Boa.
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
4. Data: 2005-09-14 16:39:15
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "PAweł" <p...@w...pl> szukaj wiadomości tego autora
Użytkownik "Boa" <u...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:dg96gd$fi3$1@news.mch.sbs.de...
> Czy mierzysz temperaturę, obserwujesz śluz, szyjkę? Czy wiesz, kiedy
możesz
> spodziewać się owulacji?
> W takich sytuacjach zaleca się współżycie jak najbliżej spodziewanego
> terminu owulacji.
>
> Większość literatury mówi, że należy zacząć się martwić po minimum roku
> nieudanych prób.
>
> No i pamiętaj - im się tym bardziej stresujesz, tym trudniej zajść.
> Poważnie!
>
Radzę, (nie lekarz, ale starszy pan, który juz sporo w życiu przeżył) nie
stresowac się i nie "starac się", a już nie daj Boże na siłę, o dzidziusia,
tylko żyć normalnie, na luzie, czerpiąc radość i przyjemność z bycia z sobą
razem.
I tymczasem nie koncentrowac się na owulacji, śluzie itp.
A ewntualnie zacząć badania i testy najwcześniej po ok. roku takich
przyjemności.
Nic na siłę, szczególnie w tak delikatnej sferze!
P
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
5. Data: 2005-09-14 18:12:29
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: La Luna <b...@p...onet.pl> szukaj wiadomości tego autora
Pewnego wieczoru Wed, 14 Sep 2005 11:37:39 +0200 wiedźmin zdziwił się
nieco, gdy strzyga która wyskoczyła na niego z pl.sci.medycyna zamiast
rzucić mu się do gardła, dygnęła, przedstawiła się jako Meg, a następnie
wyśpiewała przytupując wdzięcznie:
> Od jakich badan zaczac jesli w ogole ?
Jesli bardzo zalezy Ci na badnaiach - zbadajcie z mezem jego nasienie, czy
wszystko jest z nim ok.
To badanie proste, tanie, wiele wyjasnia.
Jesli bedzie ok - to przestancie tak bardzo sie starac - niech to bedzie
spontaniczne, niech przyjdzie samo z siebie.
Dokladne wyliczanie dni, czekanie z drzeniem serca na termin miesiaczki,
wspolzycie w okreslonych porach w okreslonych pozycjach - to naprawde nie
jest konieczne :)
Jakos masa ludzi zachodzi w ciaze bez tego :)
Psychika kobiety ma wielkie znaczenie w tej sferze zycia - im bardziej
bedziesz sie denerwowala tym czy zaszlas w ciaze czy nie - tym bedzie to
trudniejsze.
Dajcie sobie oboje troszke luzu i spontanicznosci :)
--
Pozdrawiam serdecznie
Agnieszka Mockałło
http://republika.pl/kocia_stronka/
Odpisując na priv, wytnij USUN_TO z adresu.
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
6. Data: 2005-09-15 06:20:10
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "Boa" <u...@p...onet.pl> szukaj wiadomości tego autora
> Radzę, (nie lekarz, ale starszy pan, który juz sporo w życiu przeżył) nie
> stresowac się i nie "starac się", a już nie daj Boże na siłę, o
> dzidziusia,
> tylko żyć normalnie, na luzie, czerpiąc radość i przyjemność z bycia z
> sobą
> razem.
> I tymczasem nie koncentrowac się na owulacji, śluzie itp.
> A ewntualnie zacząć badania i testy najwcześniej po ok. roku takich
> przyjemności.
> Nic na siłę, szczególnie w tak delikatnej sferze!
Aaa, no tak :-) Mi chodziło o to, że można robić w/w obserwacje bez
najmniejszego stresowania się czy zbytniej koncentracji na nich ;-))))
Przynajmniej u nas tak jest :-)))
Wyluzowanie to podstawa!
Pozdrr.,
Boa.
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
7. Data: 2005-09-15 08:32:28
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "Syla" <s...@x...pl> szukaj wiadomości tego autora
Użytkownik "La Luna" <b...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:1mdw95kenwxir.15tcxq67rzmi2$.dlg@40tude.net...
> Psychika kobiety ma wielkie znaczenie w tej sferze zycia - im bardziej
> bedziesz sie denerwowala tym czy zaszlas w ciaze czy nie - tym bedzie to
> trudniejsze.
> Dajcie sobie oboje troszke luzu i spontanicznosci :)
na klatce mam sąsiadkę ok 40 lat, długo nie zachodziła, gdy zaszła poroniła,
adoptowali dziecko, potem coś jej tam wyskrobywali, lekarze mówili, ze teraz
to już na pewno nie będzie miała dzieci, a tu niespodzianka. Od soboty 10.09
jest mamą zdrowego chłopczyka (4160g, 60cm). To tyle na pocieszenie. Będzie
dobrze. Zobaczycie
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
8. Data: 2005-09-16 12:10:08
Temat: Re: starania o dziecko... co dalej?Od: "Meg" <m...@a...com> szukaj wiadomości tego autora
Dziekuje Wszystkim za slowa wsparcia i pocieszenia.
Niestety jakos nie umiem radzic sobie ze stresem tak jakbym chciala,
towarzyszy mi w zyciu od urodzenia ;) - za duzo mysle i podobno za "gleboko"
;)).
Postaram sie jednak jakos wziac w garsc i mam nadzieje, ze kiedys bedzie nam
dane doswiadczyc radosci z rodzicielstwa i mi z macierzynstwa.
Pozdrawiam
Magda
› Pokaż wiadomość z nagłówkami
| « poprzedni wątek | następny wątek » |