Użytkownik "Greg" <U...@o...pl> napisał w wiadomości
news:bc85jd$m95$1@atlantis.news.tpi.pl...


>
> Być wyjątkiem nie jest źle. Szczególnie gdy pochodzi się z magicznej
> krainy gdzie wyjątków jest więcej.

I wystarczy wypowiedzieć magiczne zaklęcie i po kłopocie?


>
> Bardzo łatwo jest pisać, że się nie da, a przynajmniej nie bez
> heroicznego wysiłku i pomocy ze strony innych. To trochę jak ze środkami
> dezynfekcyjnymi. Oglądając reklamy można odnieść wrażenie, że w tym
> świecie nie da się przeżyć bez zadbania o sterylne warunki. Biedne
> dzieci atakowane przez przerażające mikroby i inne grzyby. Rodzice
> kupują więc różne środki wierząc, że tylko w tym znajdą ratunek. Później
> się okazuje, że dziecko ma praktycznie na wszystko alergię... Coś
> podobnego zaobserwowałem chodząc do lekarza. Kiedyś antybiotyk
> przepisywało się gdy naprawde była taka potrzeba. Od jakiegoś czasu
> antybiotyki przepisuje się przy każdej okazji - nawet zwykłe
> przeziębienie okazuje się wystarczającym powodem. Namnożyło się nam też
> różnej maści dyslektyków i dysgrafów. Człowiek robi błędy - i już jest
> papierek. W efekcie gdzie nie spojrzeć tam dyslektyk. Ktoś złapał doła -
> ma depresję. Wygląda na to, że w XXI wieku modnym jest porywanie się na
> muchy z armatą.

Odwracasz kota ogonem. Próba rozwiązania problemu skrajnej nieśmiałości (w
tym wypadku może nawet fobii społecznej) przy pomocy siły woli to jak
porywanie się z motyką na słońce. Być może istnieją jacyś wyjątkowi ludzie,
którym się to udało (mnie akurat nie), ale zdecydowana większość ludzi nie
byłaby zdolna do tak heroicznego wysiłku (zakładam, że wiesz jak się czuje
człowiek z czymś takim).

>
> > tylko fachowa pomoc psychologa.
>
> Psycholog to nie dentysta, który szczypcami usunie bolący ząb i po
> krzyku. Dentysta może uleczyć nawet wbrew pacjentowi, który się wyrywa
> (ostatecznie można delikwenta uśpić, przywiązać do fotela
> dentystycznego...). Psycholog nie zdziała nic, jeśli jego klient mu na
> to nie pozwoli.

Cóż za odkrywcza myśl! ;-) Powiem więcej, psycholog nic nie może zdziałać,
to klient sam musi, tyle, że z psychologiem jest o niebo łatwiej.


[...]
> W innym wątku pisałem o podrzucaniu długopisa - wrócę do tego. Z tym
> abym ja go podrzucił nie ma najmniejszego problemu - chodzi bowiem o
> moją własną rękę. Problem pojawia się w sytuacji gdy to Ty masz nim
> podrzucić - ręka jest bowiem Twoja, i to Ty musisz podjąć decyzje (wydać
> polecenie swojej ręce), ponieważ ona "słucha" tylko Ciebie. Sedno zaś
> kryje się w mózgu - centrum dowodzenia. Ale polecenia nie przychodzą z
> zewnątrz - mózg to część mnie samego (znajduje się po tej samej stronie
> przepaści).

Tak, ale mimo to mózg potrafi czasami działać przeciwko nam. I na domiar
złego rzadko kiedy zdajemy sobie z tego sprawę. Jak to się dzieje? Zapytaj
dziadka Freuda. Ludzka psychika jest na tyle skomplikowana, że nie wystarczy
jedynie silna wola aby ją opanować. Lepiej odłożyć tę motykę, bo można sobie
zrobić krzywdę.

[...]
> medycyna była bezradna. Pewien chłopak, miłośnik Gwiezdnych wojen,
> wizualizował sobie każdego dnia myśliwce gwiezdne, które laserami
> rozbijały nowotwór - kawałek po kawałku. Rak ustąpił, a lekarze nadziwić
> się temu nie mogli.

Zdaje się, że wyjaśnianiem powyższych przypadków zajmuje się nowa dziedzina
nauki - psychoneuroimmunologia (o ile nie pokręciłem nazwy). Wszystko to
jest możliwe, ale jednocześnie nic nie dzieje się samo z siebie. Nie wierzę,
że człowiek który ma głębokie wewnętrzne problemy i jest totalnie zagubiony
może od tak po prostu się zmienić. W każdym przypadku wymaga to jakiegoś
bodźca albo najlepiej pomocy z zewnątrz.

> Ja przez większą część życia doznawałem silnych bólów brzucha, w
> sytuacjach stresowych. Do tego dreszcze oraz naprzemienne fale gorąca i
> zimna. Któregoś dnia zrozumiałem, że to przecież moje ciało. Skąd brzuch
> "wie", że coś nie gra i w związku z tym powinien zacząć mnie boleć? Ja
> sam muszę mu powiedzieć, że o to pojawia się sytuacja silnie stresowa,
> więć powinien zareagować silnym bólem. Skoro tak, to równie dobrze mogę
> mu wydać inne polecenie, prawda? O tym, że to my decydujemy świadczy
> również to, że różni ludzie różnie reagują. Po prostu podświadomie
> wydają inne polecenia. Jedna osoba na stres zareaguje płaczem, a druga
> histerycznym smiechem.

Szkoda, że niektóre problemy z psyche nie dają się tak łatwo rozwiązać jak
ten ból brzucha, co nie znaczy oczywiście, że nie dają się rozwiązać w
ogóle.

>
> Nie, nie twierdzę, że spokojnie można zapomnieć o psychologach,
> lekarzach itp. Niektórzy nie są w stanie uwierzyć, że sami mają tak
> ogromny wpływ na własne życie. Dużo łatwiej jest niektórym uwierzyć, że
> jakiś człowiek ma moc, dzięki której uzdrawia... taki bioenergoterapeuta
> na przykład. Gdy widzą jak on macha nad nimi rękami, mają jakiś
> pretekst, wyraźny znak. Zupełnie jak dziecko, które jedzie na rowerku,
> bo wie, że tatuś lub mamusia pomagają z tyłu utrzymać równowagę. I jadą
> tak długo, aż nie obejrzą się za siebie, stwierdzając w tej samej
> chwili, że rodzic został niepostrzeżenie daleko z tyłu - no i wywrotka,
> bo samemu przecież nie potrafi.

Zgadzam się, mamy ogromny wpływ na własne życie i często nie zdajemy sobie z
tego sprawy. Można by nawet zaryzykować stwierdzenie, że większość problemów
da się rozwiązać jedynie uświadamiając sobie to. Pytanie tylko jak to
zrobić? Myślę, że jednym ze sposobów jest wgląd w gabinecie
psychoterapeuty... a z drugiej strony z całą pewnością nie jest nim
rozbijanie głową muru. Siła woli na nic się tutaj nie zda!


>
> > Nie warto czekać "bo może samo
> > przejdzie". Takie podejście jest szkodliwe.
>
> A na pewno wygodne. Nie mam zamiaru nikomu wmawiać, że mam rację. Nie
> mam zamiaru brać na siebie odpowiedzialności za decyzje podejmowane
> przez innych. Napisałem to co chciałem - to wszystko.
>

Cieszę się, ja również.

Pozdrawiam
Trurl