oscar <o...@k...net.pl> napisał(a):

>
> Użytkownik "AnkA" <n...@p...pl.antyspam> napisał w wiadomości
> news:bi2kv6$8ci$1@atlantis.news.tpi.pl...
>
> > Jak narazie czekam na odpowiedz odnosnie studiow...jesli wiadomosci bede
> > pomyslne, to mamusia zobaczy mnie 2 razy do roku (boze narodzenie i
> > wielkanoc)....
>
> i o to chodzi!!!
> najlepsze wyjscie!

Do AnkKi
Wcale tak nie jest. Łańcuch wzajemnych żali i oskażeń ciągnąłby się w
nieskończoność. Mamę, cokolwiek byś do niej nie czuła w danym momencie i
jakkolwiek byś jej nie oceniała, zawsze będziesz kochać. Ona Ciebie też.
Musisz przyjąć jej przeprosiny za dobrą monetę, bo właściwie czemu nie, i
wybaczyć jej wszystkie przykrości, jakie Ci wyrządziła. Przychodzi to
znacznie łatwiej, gdy się rozumie przyczyny, dla których Mama zachowywała się
tak, a nie inaczej. Doceń, jakim wyczynem dla osoby o jej charakterze było
przeproszeni córki. Odrzuć myśli o ewntualnym odwecie. Tak postępując, przede
wszystkim uwolnisz siebie od cierpienia.
W żadnym razie nie gódź się na przyjęcie warunków dyktowanych przez Matkę.
Wspólnie ustalcie, jakim wymogom się podporządkujesz.
Skoncentruj się na własnym życiu. To nturalne, że każdy kiedyś uniezależnia
się od rodziców, także psychicznie.
Ana

> oscar
>
>
>
>
>


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/