victor:
> Moglbys cos podpowiedziec?

Obawiam sie, ze nie za bardzo moge ci wiecej pomoc...
nawet gdybym probowal.


Byc moze jednak warto abys zastanowil sie przez chwile nad
pojeciem: powolnosc.

Powolnosc ma wiele zalet.
Powolnosci to m.in. pokora wobec rzeczywistosci i pewien
respekt wobec otoczenia.

Uswiadomienie sobie jaka rzeczywista wartosc posiada to
wszystko co dokonuje sie poza wola czlowieka, a czasem
nawet wbrew niej, bywa niekiedy bardzo trudne, zwlaszcza
jesli zamiast koncentrowac sie na probach miarodajnej oceny
takiej wartosci czlowiek, zamykajac sie na otoczenie i skupiajac
sie w nieproporcjonalnie duzym stopniu na sobie (swoim ego)
i swoich pietrzacych sie w konsekwencji problemach, "z definicji"
ignoruje nawet uwarunkowania zewnetrzne, ktore sa korzystne
dla niego samego.

W takich warunkach klimat dla rozwoju emocjonalnego oraz
odnajdywania harmonii psycho-emocjonalnej jest niesprzyjajacy.

Tego rodzaju problemy nie dotycza jednak jednostek powiedzmy
bardziej otwartych na otoczenie, zas w szczegolnosci posiadajacych
umiejetnosc werbalizowania i adekwatnego komunikowania wlasnych
potrzeb, oczekiwan oraz stanow emocjonalnych przy zachowaniu
pokory wobec rzeczywistosci oraz pewnego respektu dla otoczenia.
Taka umiejetnosc okresla sie niejednokrotnie ogolnym pojeciem:
asertywnosc.

Asertywnosc jest zatem jednym ze sposobow budowania
i pielegnowania relacji z otoczeniem majacym na celu m.in.
intensyfikacje poziomu _wzajemnej_ satysfakcji czerpanej
z ich utrzymywania w "obustronnie" korzystnym ksztalcie.

Wiecej przystepnych informacji na ten temat mozesz znalezc
m.in. w poradnikach psychologicznych.

> Dzieki serdeczne raz jeszcze w kazdym razie, bo pomogles
> mi uswiadomic sobie w czym tkwi problem...

Ciesze sie i rowniez dziekuje. :)

BTW fakt, uswiadamianie to jedna z moich dosyc niewaskich
specjalnosci. :)

--
Czarek