>Wiekszosc ludzi sie tego wstydzi, a wiesz dlaczego? Bo za duzo maja
>wokol siebie takich ludzi jak ty i Trabul, ktorzy wmawiaja im, ze sa
>nienormalni i powinni sie tego wstydzic.

Jeżeli jesteś przekonany, że nie robisz nic złego ani wstydliwego, to czego
masz się wstydzić? Opinia osób trzecich nie ma tu nic do rzeczy. Argument,
że dookoła są "tacy ludzie jak ja" jest mało przekonujący. Co z tego, ze są?
Inni nie powinni zwracać uwagi na to, co "tacy jak ja" mówią, tylko być w
zgodzie z własnym sumieniem. Dlatego ja myślę co innego - większość ludzi
się tego wstydzi, bo to co robią jest nienormalne. I mają tego świadomosć,
że taki rodzaj miłości - po prostu inny, niż ten przyjęty przez
społeczeństwo jest czymś dziwnym, właśnie nienormalnym. I dlatego ani
lesbijki ani geje nie chwalą się tym publicznie. No i dobrze.


>Ja sie niczego nie wstydze, czasami sie po prostu boje.

Gratuluję. Brak wstydu jest fajną rzeczą. Człowiek nie musi bić się z
własnym sumieniem tylko lekko idzie przez zakręcone ścieżki życia. Też bym
tak chciał...
A strach to rzecz normalna.


Boje sie tylko
>kilku rzeczy: dostac po mordzie, stracic prace, no i to chyba wszystko.

Ja jeszcze boję się jeździć windą i samotności.

>Utraty kolegow i rodziny nie boje sie wcale, bo nie zalezy mi na
>znajomosciach i przyjazniach, ktore mnie nie akceptuja.
>

Kolegów zgoda, są rożni. Ale rodzina? Jaka jest to jest, ale akurat utraty
jej sobie nie życzę....To mocne słowa.
No, ale każdy ma swoje zdanie.


Machalas