jacob bekker napisał(a) w wiadomości: ...

>
>Nic nie robic. Jesli czlowiek z wlasnej nieprzymusowej woli wybiera sobie
>taki a nie inny styl zycia i nie jest on (styl zycia) amoralny, to chyba
>dobrze z tym sie czuje, wiec po co go zmuszac do zmiany.


Dokładnie, jak taki delikwent dobrze sie czuje w swojej roli życiowej, to po
kiego diabła mamy go zmieniać. Cholera, jak często to inni chcą decydować o
tym co mamy robić, jak często inni uważają, że to i to będzie dla nas
najlepsze i najwłaściwsze. Takich uszczęśliwiaczy w przeszłości nie
brakowało, ale często ich działania przynosiły odwrotny skutek.

Natomiast co do motywów takiego pracocholizmu i gromadzenia pieniędzy, to...
1... czesto jest to ucieczka od problemów, może emocjonalnych, w
pracocholizm... wszak pracoholizm jest traktowany przez psychologów jako
uzależnienie, stan chorobowy.... Może ten człowiek ucieka przed życiem
towarzystkim, przed związkami z innymi ludźmi w pracę, bo np. w niej czuje
sie bezpiecznie....
2.... a chorobliwe gromadzenie pieniędzy może służyć zapewnieniu poczucia
bezpieczeństwa, przy czym nie chodzi mi o poczucie bezpieczeństwa
ekonomicznego w granicach rozsądku, ale o szerszy aspekt. Może człowiek taki
postrzegać pieniądze jako czynnik rekompensujący mu braki emocjonalne, jako
źródło do odniesienia sukcesu, może stanowi element znaczocą wpływający na
poczcuie wartości....

W jednym z podręczników psychologi opisany był przykład zachowania człowieka
z silną fobią przed kontaktami z ludźmi. Człowiek cierpiący na nią tak
bardzo bał sie i unikał kontaktów z ludźmi, że do minimum zaczął ograniczać
z nimi kontakty. Jednakże w przypadku normalnej egzystencji jesteśmy zdani
na kontakt z ludźmi, dlatego celem życia tego człowieka było zgromadzenie na
tyle dużych zasobów finansowych, ażeby pozwoliły mu do minimum ograniczyć
kontakty z ludźmi. Tak więc cżłowiek ten dużo pracował, kupił samochód,
azeby nie jeździć do pracy tłocznymi autobusami, wybudował dom, ażeby nie
mieszkać w bloku i nie chodzić po zatłoczonym osiedlu, w końcu założył
własną firmę, ażeby do minimum ograniczyć swój kontakt z ludźmi. W otoczeniu
człowiek ten mógł uchodzić za przykład sukcesu, ale jednak motywy jego
działania były zgoła odmienne....

Ciekawe, nie

Piotrek. M.

Człowiek ten uznał, że jak będzie posiadał dużo pieniędzy, to nie będzie
musiał pracować, nie będzie miał potrzeby chodzić do pracy tłocznymi
ulicami, nie będzie jeździć autobusami itd. Zaczłą więc maksymalnie dużo
pracować. Na początku handlował walutą w ciemnych i bocznych uliczkach, z
czasme rozwijał działalność gospodarczą, która