Witam po raz pierwszy (chyba).


Ano spotkalem kiedys kobiete. Mowila pieknie jak potrzebuje
przyjaciela. Jaka jest samotna. Mowila o "chorobie". Mowila,
ze potrzebuje "lekarstwa". Byla (jest) opetana.

Okazalo sie, ze przyjazn jest tylko, jesli widziala "cel".
"Cel" to kolejny facet, kolejny sex, kolejna zdobycz do kolekcji!

W pewnym momencie krwi mi zabraklo! Wyssala wszystko! Ani jednej
cholernej kropli nie zostalo! A przeciez mowila, zanim sie
spotkalismy: "Jestem opetana sexem". A ja nie wiedzialem
w co sie pakuje. Wczoraj sie skonczylo. Niebo plakalo, ale
to bylo przeciwko Bogu i czlowiekowi!

Musialem skoczyc do ognia! To boli! Strasznie! Czy Bog jest
tak okrutny?! Wyrafinowany, ze daje tak beznadziejna, jednostronna
milosc?! Czy to opetanie? Ona tylko szuka "celu". Mowi, ze
dziecko bedzie jej lekarstwem! Bzudra! Jest zaslepiona
egoizmem. Spotkaliscie sie z czyms takim?

Mowiliscie o tym na zajeciach z psychologii? Pociagnijcie
ten temat, a moze cos sie dowiem? A moze cos zle zrobilem?!

To wszystko bylo klamstwo! Przejrzalem na oczy! Ale bol pozostal!
Ile mozna klamac?! Gdzie jest granica klamstwa? Ile nas
dzieli od milosci do nienawisci? Gdzie jest ta granica?!

Gdzie jest sens?????????????????????????????????????
Czy to kara za grzechy????????????????????????????

Neko