Trochę o nienawiści

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2015-10-24 20:52:25

Temat: Trochę o nienawiści
Od: glob <r...@g...com> szukaj wiadomości tego autora

- Poruszył pan jednak sprawę niezmiernie ważną, jedną z najważniejszych dziś spraw:
chodzi o nienawiść zatruwającą różne części świata, nienawiść chwilami tylko się
tlącą, chwilami wybuchającą z nieposkromioną siłą, nienawiść, której brak perspektywy
wygaśnięcia. Co więcej, jest to nienawiść nieraz absolutnie irracjonalna.
Z tą nienawiścią trzeba walczyć, trzeba odsłaniać jej bezsens, trzeba społeczeństwo
uczyć. Ale tej edukacji brakuje, z czego korzystają różni demagodzy. Tymczasem fala
szowinizmów i nacjonalizmów narasta. Boję się tej ideologii narodowej, która nie
cierpi innych i trzyma się kurczowo tego, co własne. Z takiej świadomości rodzi się
nienawiść do drugiego, bo jest inny, obcy, nie nasz. Ale dlaczego obcy ma być
wrogiem, czemu nie przyjacielem? Inność powinna pociągać, bo tylko kontakt z nią
wzbogaca intelektualnie, kulturowo, psychicznie. Dobrze o tym wiemy. Nacjonalizm to
kalekie skrzywienie patriotyzmu. Naród bowiem, który widzi wartości tylko w samym
sobie, który odgradza się od świata, musi karleć i karleje.

NACJO-RELIGIJNOŚĆ
-Czy równie niebezpieczna jest nienawiść o podłożu religijnym?
-Oczywiście. Jeszcze gorzej, gdy fundamentalizm religijny podszyty jest ideologią
narodową. Popatrzmy na islamski szariat, zamykający się na cały świat lub wojujący,
niosący terror. Ale i my nie jesteśmy bez winy, i u nas są ludzie, którzy się
zasklepiają w nacjo-religijności, wbrew ideom ekumenizmu. Co oznacza to stwierdzenie:
Polak-katolik? Czy to, że jeżeli nie jestem katolikiem, to nie jestem Polakiem? Ja
nie jestem katoliczką i takie stwierdzenie mnie obraża i dotyka. Jak można tak
zawężać poczucie polskości? Ta ideologia najczęściej służy dla zgoła przyziemnych
celów, politycznych. Tu chodzi po prostu o władzę, a prymitywna społeczność łatwo
ulega ksenofobicznej demagogii.

Barbara Skarga (1919 - 2009) - studiowała filozofię na Uniwersytecie Stefana Batorego
w Wilnie (m.in. u Elzenberga i Czyżewskiego). Podczas wojny była łączniczką AK. W
1944 roku została aresztowana przez bolszewików. Po dziewięciomiesięcznym śledztwie
zesłana do łagru w Uchcie. Pracowała tam jako pielęgniarka, felczer, ogrodnik,
rolnik, inżynier. W Kazachstanie układała tory kolejowe. Po odbyciu wyroku otrzymała
nakaz przymusowego osiedlenia się w kołchozie Budionowka. Lata łagrów, więzień i
zsyłki opisała (pod pseudonimem ,,Wiktoria Kraśniewska") w książce ,,Po wyzwoleniu
(1944-1956)" wydanej przez Instytut Literacki w Paryżu. Do Polski powróciła w 1955
roku. Ukończyła studia filozoficzne w Warszawie, a w roku 1975 otrzymała tytuł
profesora. Odznaczona Orderem Orła Białego. Autorka wielu wybitnych prac poświęconych
filozofii współczesnej.

http://www.obserwatorkonstytucyjny.pl/debaty/o-niena
wisci/