cbnet napisał:

> skąd masz pewność, że partnerka Endera jest warta twojego współczucia
> w większym stopniu niż Ender?

> Ja tam nie mam takiej pewności i nie chcę tego w ogóle oceniać
> /rozstrzygać, które z nich jest lepsze, a które gorsze.
> Pomimo że fakty świadczą jakby bardziej przeciw niemu, to i tak
> trudno mi jakoś uwierzyć, w odróżnieniu od ciebie, że to wszystko
> jest takie proste, klarowne i oczywiste.
...
> Skąd taki brak zaufania do tego, że to co spotkało partnerkę Endera
> nie jest sprawiedliwe, nawet jeśli jest smutne w twoim odczuciu?
...
> Być może bardzo się mylisz w swojej ocenie.
...
> Szczerze mówiąc w moim odczuciu to Ender bardziej pozostaje ofiarą
> w tym swoim związku.
> Jakoś nie wierzę w totalną, kryształową nieskazitelność jego partnerki.
> Być może też zdrada jest jego sposobem na uwolnienie się z realnie
> niesatysfakcjonującej go relacji, której trzeźwą ocenę wypiera.

Wydaje się, że nie można cbnetowi odmówić racji.
Byłem wczoraj z małżonką na filmie 'Była sobie dziewczyna' a potem
przy kawie postanowiłem z nią troszkę omówić temat Enderowych dylematów,
szczególnie, że czuję, iż w pewnych kwestiach trochę się gubię.

Roboczo wyszczególnię trzy typy kobiet (to nie jest pełen zakres),
które mają się inaczej do tematu zdrady:
1. Poświęcone i święte
2. Praktyczne i wygodne
3. Toksyczne uwodzicielki

Nie jest jasne, jakim typem kobiety jest TŻ Endera,
ale jednak coś niecoś można tu powiedzieć.

Są kobiety, które potrafią zabrnąć niesamowicie daleko
w taki 'zdystansowany' a nawet wprost 'agresywny' układ
zupełnie wbrew sobie, odlatując w idealizm i zaprzeczając
faktom. Szczególnie, że czasami jakby nie za bardzo mają
wyjście - bo np. mają dzieci. Wydaje mi się, że taki typ
kobiety idzie często w parze z religijnością, w naszym kraju
- katolicką. I przy niedopasowanym, zdradzającym a nawet
zupełnie rąbniętym partnerze - brną w wielkie rozczarowanie
i 'niekończący się' dramat. Taki typ kobiety znam bardzo
dobrze osobiście.

Wydaje się jednak, że partnerka Endera zupełnie do tego opisu
nie pasuje.

Są też kobiety, które mają konkretnie poustawiane
priorytety, wśród których, kolejność jest mniej wiecej taka:
1. Niezależność i rozwój
2. Wygoda
...
10. Wiedza o wszystkim
Są to kobiety, którym pasuje ukąłd o bardzo wyraźnie poustawianych
granicach, akceptują wyraźne 'mam swój świat' partnera
i 'przymykają oko'. Bronią się wręcz przed tym, by wiedzieć
wszystko. Kiedy dostają wyraźny sygnał "on zdradza" to są wściekłe
- bo muszą przestawiać priorytety i "coś z Tym zrobić".
Nie mogą pozostać obojętne.
Dla nich dyskrecja partnera jest wyrazem szacunku. Kiedy
wiedza o pewnych sprawach do nich dociera np. od przypadkowych ludzi,
to oznacza że partner sobie poleciał zdecydowanie za daleko.
Są różne poziomy akceptacji 'wiedzy'. Ale, jeśli chcą wiedzieć
- to po prostu zadają pytania wprost, obserwują partnera,
a potem przeszukują mu kieszenie, pocztę na komputerze, robią
wywiad środowiskowy (tu się nic nie ukryje). I wtedy dopiero,
kiedy zaczynają pytać - zaczyna być ślisko. Wydaje się, że
wtedy partner powinien przypomnieć o granicach i dopiero, jeśli
partnerka mimo to naciska - to jest to sygnał, że dotychczasowy
układ traci rację bytu. W tej sytuacji, w obliczu jasno
sformułowanych pytań - brnięcie w kłamstwo i oszustwa wydaje
się tu rozwiązaniem bardzo słabym i nie fair. Tym sposobem
nie da się nic utrzymać, a jedynie rozwścieczyć budzącą się
lwicę.
Naciskanie przez partnerkę to też dla związku szansa na zmianę,
ale trzeba na to odwagi i szczerości.

Trzeba dać Enderowi duży plus: działa zgodnie z zarysowanymi
wyżej priorytetami - dba o swoją partnerkę, w szczególności
buduje jej życiową niezależność, zapewnia wygodę, nie prowokuje
'scen' w domu, ani, przynajmiej teoretycznie - 'w środowisku'
itp, itd. Wydaje się, że daje jej, co może - bez pakowania
w tosyczne klimaty i uzależniania.

Jeśli jego TŻ dobrze pasuje do opisanego typu, to ich zwiazek
można by wręcz uznać za 'ideał'. Pytanie tylko, czy
skorzysta z szansy, kiedy TŻ zasugeruje: "jest bardzo
fajnie, ale może może być jeszcze fajniej ? Chciałbyś coś
zmienić ?". To może być trudny okres.

Spytałem żonę, co w takim układzie może oznaczać sugestia
'może podwiązałbyś sobie nasieniowody' ? Jest prawdopodobne,
że oznacza to ni mniej, ni więcej tyle: "czuję misiu, że mi
chodzisz na boki, ale mnie to nie interesuje. Cenię sobie nasz
układ i mam nadzieję, że będzie on trwał, ale nie chcę żebyś
się w coś głupawo wplątał. Jak gdzieś się pojawi jakieś dziecko,
to wszystko, absolutnie wszystko się rozwali".

I jest też typ uwodzicielki.
Jak to moja szacowna TŻ podsumowała: 'mężczyźni uwodzą, żeby
bzyknać, kobiety uwodzą, żeby rozkochać i porzucić'.
Jest to oczywiście duże uogólnienie, ale "statystycznie istotne".
Wyhaczają naukowców, kolegów koleżanek itp itd. Wiele specjalnie
celuje w facetów w związkach. Im facet ma bardziej stabilny
związek, w szczególności - np. im bardziej 'katolicki' - tym
większą satysfakcję odczuwają, kiedy pod wpływem 'zakochania'
maślany delikwent łamie wszelkie zasady, jakie oficjalnie
zadeklarował czy też z "mądrego naukowca" robi się "prostym
samczykiem". Fiksacja na temacie 'zakochania' jest tu
charakterystyczna i tym się świetnie bawią.
Raz jest to matka samotnie wychowujaca dziecko, innym razem
kobieta tkwiaca w toksycznym związku. Poprzez uwodzenie
związanych mężczyzn wyrzucają z siebie negatywne emocje na
zewnatrz i pracują z nimi na 'obiektach zastępczych'.

Jedna rzecz jest w tym wszystkim przykra. Z tego 'raz-bzykniecia'
czy 'rozkochania i porzucenia' nadzwyczaj często wychodzą ciąże
i rodzą się dzieci. I jest to dramat. Mieszkam w Trójmieście,
można by liczyć na pęczki - żona rzuca konkretnymi nazwiskami
swoich koleżanek, które np. zwiazały się z co niektórymi
znanymi osobistościami ze światka artystycznego. Oznacza to ni
mniej ni wiecej, że ludzie (szczególnie uwodziciele) słabo
jednak zdają sobie sprawę z tego, jakie role pełnią i dlaczego
to robią. Są po prostu głupi. Jest w tym mnóstwo racjonalizacji,
osobistych, misyjnych ideoligii, zapomnień, odpłynięć w idee,
'coś mi się wydawało' - i nagle jest "nie tak bezboleśnie,
jak dotąd". Coś nie wychodzi.

Typ drugi i trzeci koegzystuje ze sobą, choćby towarzysko. A
także mentalnie nie są one od siebie odległe. Te typy dobrze
znają się na sobie nawzajem - na tyle dobrze, że np. TŻ
Endera zdając sobie sprawę z tego, że ma słabości i że
czyhają na niego niekoniecznie odpowiadzialne i uporządkowane
uwodzicielki - proponuje mu podwiązanie. To jest jedno z
wyjaśnień.
Są też możliwe przekształcenia. Uwodzicielka zmęczona
swoją rolą, dojrzewająca i trafiająca na odpowiednio
atrakcyjnego partnera przekształca się w 'praktyczną'.
Praktyczna, rozczarowana partnerem, który zrobi jej
rozpierdziuchę w towarzystwie, totalnie się poplącze,
zrobi komuś dziecko - rozgoryczona włącza uwodzicielkę
i urządza go na cacy, a przy okazji jeszcze kilku
innych podobnych facetów, którzy się nawiną.

Gdzieś są też Ci zwykli mężczyźni-ojcowie - te zwykłe
matki-żony. Ale, kurna, z opowieści mojej żony to
wychodzi, że w mojej okolicy ze świecą takich szukać ...
No - są jeszcze nasi sąsiedzi. Ale cholera ich wie ;)