Zycie bez barier? (dlugie)

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2000-05-19 08:06:46

Temat: Zycie bez barier? (dlugie)
Od: "Apik" <a...@c...pl> szukaj wiadomości tego autora

Witam
Oto materiały o którym mówił list otwarty zamieszczony wczoraj (18.05.2000)
na grupie.

MATERIAŁY Z KONFERENCJI "ŻYCIE BEZ BARIER" KTÓRA ODBYŁA SIĘ W RZESZOWIE 31
MARCA 2000 R.

Konferencja życie bez barier" miała formę plenarnego zebrania Podkarpackiej
Rady do
Spraw Osób Niepełnosprawnych poszerzonego o zaproszonych przedstawicieli
administracji
państwowej, samorządowej i instytucji społecznych . Jej głównym celem było
przekazanie
rzetelnej i kompleksowej informacji o zakresie kompetencji poszczególnych
jednostek, stanie
prawa dotyczącego osób niepełnosprawnych, oraz programach ich wspomagania,
aktywizacji
społecznej i zawodowej, możliwości rehabilitacji, szkolnictwa i zatrudnienia
oraz likwidacji
barier architektonicznych.
W założeniu konferencja miała poprawić współpracę organizacji pozarządowych
z
urzędami i instytucjami działającymi na rzecz chorych i niepełnosprawnych.
Rada opracowała
i rozdała wszystkim stowarzyszeniom uczestniczącym w Konferencji
"Informator" będący
zbiorem aktów prawnych dotyczących osób niepełnosprawnych. Forma tego
informatora
pozwala na jego bieżące uzupełnianie i aktualizowanie.
Podczas wystąpień zaproszonych gości oraz członków Rady, zostały poruszone
najistotniejsze problemy nękające środowisko osób niepełnosprawnych. Zarówno
osoby
niepełnosprawne jak i instytucje oraz organizacje powołane do leczenia,
rehabilitacji i opieki
nad nimi mówiły o trudnościach, które można pokonać tylko przez nadanie tym
problemom
odpowiedniej rangi.

Generalną bolączką jest brak środków finansowych. Nie ma ani jednej
instytucji, która nie
zaczynałaby od narzekania na brak pieniędzy. Konsekwencją tego stanu rzeczy
jest
zmniejszanie się łóżek szpitalnych, zamykanie poradni, odbieranie uprawnień,
obniżanie
świadczeń, ograniczanie pomocy itp. Poza tym sprawy dotyczące osób
niepełnosprawnych w
hierarchii ważności władz ustawodawczych, wykonawczych i samorządowych stoją
bardzo
nisko. Mimo szlachetnych deklaracji urzędników i polityków, w praktyce życie
inwalidów
jest gorzkie. Również instytucje powołane z myślą o pomocy osobom
niepełnosprawnym,
stały się jeszcze jednymi jednostkami sparaliżowanymi niemocą z powodu braku
pieniędzy,
barier prawnych, formalizmu itp. W związku z powyższym została opracowana
lista
"niedociągnięć", które ukażą przynajmniej część spraw wymagających pilnego
załatwienia.

1) W Województwie Podkarpackim dializowanych jest 400 chorych, z czego 90%
to
inwalidzi I grupy, nie zrehabilitowani, bez możliwości powrotu do normalnego
życia.
Sztuczna nerka to zewnętrzna proteza wewnętrznego organu, tym różniąca się
od
innych protez, że wymaga stałego kontaktu pacjenta ze szpitalem. Domagamy
się, aby
stosowne władze uznały, że sztuczna nerka jest protezą narządową i pomagały
w
finansowaniu ich zakupu. Brak jest możliwości tworzenia nowych stanowisk do
dializ,
chociaż pod względem ilości miejsc dializacyjnych Polska zajmuje jedno z
ostatnich
miejsc w Europie, a Województwo Podkarpackie - w Polsce. Brak jest również
koordynatora, który dbałby o optymalne wykorzystanie istniejącej bazy oraz
tworzył
nowe stanowiska tam, gdzie są najbardziej potrzebne.

2) W szpitalu Wojewódzkim Nr 2 w Rzeszowie na oddziale rehabilitacji brakuje
miejsc.
Oddział ortopedii i traumatologii dziecięcej ma zaledwie 20 łóżek, podczas
gdy według
statystyk 7% dzieci przychodzi na świat z zaburzeniem centralnego układu
nerwowego. Chore dzieci Województwa Podkarpackiego muszą wyjeżdżać do innych
ośrodków, co wiąże się nie tylko z wydatkami finansowymi, ale również ze
stresem
związanym z rozłąką.

3) Brak jest pieniędzy na jedyną w Województwie Podkarpackim Poradnię
Rehabilitacji
Dzieci i Młodzieży z Wadami Słuchu. Poradnia prowadzi usługi w zakresie:
terapii
logopedycznej i pedagogicznej, instruktaż dla rodziców, diagnozy medyczne,
protezowanie słuchu, terapię psychologiczną dzieci i rodziców, organizację
szkoleń dla
rodziców, nauczycieli i pracowników służby zdrowia oraz obsługę szkoleń i
turnusów
rehabilitacyjnych. Poradni obejmującej 785 dzieci i ich rodzin grozi
likwidacja z
powodów finansowych.

4) W Województwie Podkarpackim brak jest szkół dla dzieci autystycznych oraz
niewidomych. Dzieci te, mało ze skrzywdzone przez los, pozbawia się
możliwości
nauki lub skazuje na rozłąkę z domem wysyłając je do szkół w innych
województwach.

5) W bibliotekach Województwa Podkarpackiego brak jest książek pisanych
alfabetem
Braille'a.

6) W Województwie Podkarpackim nie ma zakładu pobytu i opieki nad chorymi na
chorobę Alzhaimera.

7) Takie choroby jak SM czy schyłkowa niewydolność nerek nie są uznane za
choroby
przewlekłe, pomimo iż medycyna nie zna przypadków wyleczenia lub cofnięcia
się
tych chorób. Oczekujemy działania naszych parlamentarzystów w celu zmiany
stanowiska Ministerstwa Zdrowia.

8) Z roku na rok obniżane są dotacje dla rodzin posiadających dzieci
niepełnosprawne.
Ograniczono środki na turnusy rehabilitacyjne. Nowe zasady dofinansowania
turnusów
powodują, że nie skorzystają z nich osoby o niskich dochodach i wymagający
opiekuna, ponieważ za opiekującą się osobę należy dopłacić ok. 500 zł.

9) Na 2000 rok PFRON nie przyznał żadnych środków na tworzenie miejsc w
warsztatach terapii zajęciowej , pomimo że lista oczekujących jest bardzo
długa.

10) Brak jest źródeł finansowania nowych ośrodków
rehabilitacyjno-edukacyjnych,
pomimo iż są ludzie dobrej woli, którzy swoją pracą i samozaparciem próbują
pomagać na tym polu.

11) Brak ustawy o finansowaniu organizacji pozarządowych uniemożliwia
włączenie się
samorządów do działań zmierzających do poprawy warunków życia osób
niepełnosprawnych

Powiat rzeszowski ziemski przeprowadził badania na temat barier
architektonicznych we
wszystkich gminach powiatu. W wyniku tych badań ustalono, że żaden z
obiektów
użyteczności publicznej nie jest dostosowany do osób niepełnosprawnych.
Także w samym
Rzeszowie bariery architektoniczne istnieją nawet w ZOZ-ie Nr 2, a Odział
Rehabilitacji
Specjalistycznego Szpitala Nr l mieści się na I piętrze bez windy. Należy
przypuszczać, że
w pozostałych powiatach jest podobnie.

Przy takim stanie rzeczy dla osób niepełnosprawnych z dysfunkcją ruchu nie
ma
możliwości kształcenia się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i
wyższych,
dostępu do większości urzędów i instytucji, w tym PCPR-ów. Znikome środki
jakie PCPR-y
otrzymały na likwidację barier architektonicznych powodują, że większość
osób
niepełnosprawnych jest więźniem we własnym mieszkaniu.

Mój komentarz
No cóż na naszym terenie nie wygląda to rewelacyjnie a jak jest u Was?

--
===============
Pozdrowka
Apik
Kto pyta nie błądzi
a...@c...pl
a...@p...wp.pl