Duze zapotrzebowanie na cukier to oznaka znacznego wysilku...
umyslowego. :)

Czy zdarzylo Wam sie spotkac kogos kto slodzi herbate np 5-ma
lyzeczkami cukru?

Spotykajac takie osoby mozna zauwazyc, ze laczy je ogolnie
powiedzmy duza aktywnosc umyslowa i [bardzo] szczupla sylwetka.

Jednak wiele posrod nich to jednostki bardzo wyraznie nadpobudliwe
emocjonalnie (czyli zwyczajnie niezrownowazone emocjonalnie).
Czy w takim wypadku ograniczenie spozycia cukru spowodowaloby
wieksza stabilnosc emocjonalna...
albo zwiekszyloby 'ospalosc' umyslowa?

Mile widziane wszelkie hipotezy w zwiazane z wplywem spozycia cukru...
na mozg. ;)

Czarek
[3-lyzeczkowiec]
;)