Mam pytanie:) Wyobrazcie sobie, ze spotyka sie kobieta z mezczyzna. Probuja
byc razem. Ona lubiaca rzeczy nieschematyczne, zbiegi okolicznosci, z glowa
pelna abstrakcyjnych marzen, lubiaca robic rzeczy ( czasem nawet
nieprzydatne) dla samej siebie. On rozsadny, poukladady, racjonalny,
spokojny, uzyteczny.
Ona potrzebujaca ciagle nowych bodzcow, doznan, zmian itd. On tworzacy wokol
siebie swiat przewidywalny, poukladany, spokojny itd. Dwa przeciwienstwa,
tak skrajne, iz nigdy nie beda sobie w stanie zaimponowac indywidualnymi
zainteresowaniami. Zakladajac, ze ci ludzie chca ze soba byc, jak jest
mozliwe aby razem i kazde z osobna bylo szczesliwe?

K.