kiedy już na skraju nieraz się już jest
i kiedy przestrzenią gdzie każdy gest-gest
odbiera istoty i ich uczuć pęk
wszelkie mądre słowa i każdy ich dźwięk
wtedy się na skraju bywa i jest-jest

kiedy nie mam mówić ani pisać o czym
ni prosto, ni krzywo patrzę sobie w oczy
i tylko te jedno zadaję pytanie;
czy w miarę was oddałem na wieczne zaranie

jacek