Dla mnie istotna jest informacja o mechaniźmie, który może wyjaśniac
powstawanie niektórych złudzeń optycznych.
cytuję:
Badania wykazały, że umysł rozpaczliwie próbuje przypisać twarzy jedną,
określoną tożsamość, nawet wtedy, gdy ewidentnie ma do czynienia
z połączeniem wizerunków dwóch różnych osób. Twarz, w której elementy
należące
do Marilyn Monroe i Margaret Thatcher zostały połączone w stosunku 3:2,
identyfikowana była jako "podstarzała Marilyn". Jednak kiedy proporcja była
odwrotna,
zdecydowana większości badanych widziała "odstawioną panią premier".
Koniec cytatu.


Teraz drugi cytat:
Podczas gdy badani zmagali się z problemem identyfikacji twarzy,
za pomocą rezonansu magnetycznego monitorowano to, co działo się w ich
głowach.
Okazało się, że inna część mózgu reaguje na niewielkie zmiany wizerunku,
np. zmarszczki, inna tworzy bardziej ogólny obraz twarzy i porównuje ją
z zasobem wizerunków już znanych. A jeszcze inna część - naukowcy oceniają ją
jako
najważniejszą w całym procesie - gromadzi dane na temat poznanych ludzi
i dokonuje ostatecznej identyfikacji.
Koniec drugiego cytatu.

Czyli istnieje osobna część w mózgu, gdzie analizowane są niewielkie zmiany
wizerunku (biblioteka tekstur?).
Próba dopasowania typowej tekstury może też być źrodłem powstawania złudzeń
opt.

WM


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/