Witam,
pierwszy raz tę chorobę zasugerowała mi jakieś 3 lata temu pani ortopeda do
której chodzę od lat z powodu problemów z kręgosłupem, jednak dodała, że to
"taka moja uroda" i nie ma się czym przejmować. Jednak w ostatnim numerze
"Twojego Stylu" trafiłam na artykuł o tej chorobie i link do strony
internetowej, na której znalazłam wiele niepokojących informacji.
Czy może ktoś mi podpowiedzieć, czy faktycznie mogę być chora biorąc pod
uwagę następujące dolegliwości:
1. dość zaawansowana skolioza (obustronna) piersiowo - lędźwiowa od 4-go
roku życia - leczona w końcu operacyjnie w wieku 15 lat przy poziomie ok
55/58 st.
2. astygmatyzm obuoczny na poziomie -3,5 i -3,0 dioptrii i od 4 lat
krótkowzroczność na poziomie -2,5 i -2,0 dioptrii.
3. płaskostopie i koślawość kolan i stawów skokowych, asymetria nóg o ok.
0,5 cm.
4. w dzieciństwie szmery w sercu, które ustąpiły samoistnie, a od kilku lat
epizody częstoskurczu komorowego, jednak nie diagnozowane, gdyż w opinii
lekarza rodzinnego jeśli nie trwają dłużej niż kilka minut i nie prowadzą do
omdleń, nie wymagają leczenia. Dłuższe epizody wystąpiły tylko 3-krotnie w
tym jeden kilkugodzinny.
5. wzrost 178,5 cm , długie palce dłoni.
Ponadto syn jest również bardzo wysokim 9-latkiem i ma już niektóre "moje"
wady, czyli skoliozę, płaskostopie, koślawość kolan, astygmatyzm, wiotkość
stawów.
Wiem, że nie stawia się wirtualnie diagnozy, ale proszę tylko o sugestie,
czy powinnam pokusić się o dalszą diagnostykę, czy też mogę spać spokojnie,
a jeśli są powody do niepokoju, to czym spróbować przekonać lekarza
rodzinnego do skierowania na badania, gdyż uważa również, że to "taka uroda"
i nic poważnego.

Z góry dziękuję za wszelkie sugestie.
Łonda