K. zagląda głęboko w publikowane artykuły naukowe i znajduje w nich prawdy
niedostrzegane przez dziennikarzy prasy codziennej, dociera do artykułów
prezentujących wyniki zaprzeczające aktualnym opiniom na ten temat.
Opublikowany w World Health Organization "Weekly Epidemiological Record" z
26 listopada 1999 roku raport podaje, że sumaryczna ilość rzeczywiście
zdiagnozowanych przypadków AIDS w latach 1981 - 1999 w Południowej Afryce,
nowym epicentrum AIDS wynosi 12,825 przypadków. Liczba ta jakby jasnowidząco
naśmiewała się z podanej na pierwszej stronie, przez Gazetę Wyborczą z 19
kwietnia 2001, informacji, że w Południowej Afryce jest 5 mln zakażonych
(HIV) osób. Ciekawe kiedy i za co przeprowadzono testy stwierdzające
zakażenie? Odpowiedź, podobnie do sposobu, w jaki zbierała informacje K.,
można znaleźć w krótkiej notatce w Gazecie Wyborczej z 21 marca 2001, w
której czytamy cytuję "Rząd RPA szacuje, że jeden na dziewięciu mieszkańców
tego kraju jest nosicielem wirusa HIV. Prawie jedna czwarta zgłaszających
się na badania kontrolne kobiet w ciąży jest zarażona wirusem. W RPA żyje z
HIV prawie 5 mlm osób" koniec cytatu. (21 marca wg GW Rząd RPA szacował, a
19 kwietnia Gazeta Wyborcza zatwierdziła ten szacunek jako pewnik). Oto jak
z danych szacunkowych tworzy się rzetelną informację. Trudno nie mieć
zaufania do prezentowanych przez K. opinii skoro według tej samej Gazety
Wyborczej z dnia 6 marca 2001, te pięć milionów nosicieli HIV w RPA może
spać spokojnie gdyż cytuję "... w wyniku epidemii w roku ubiegłym w RPA
zmarło ponad 250 osób"! Oczywiście Gazeta miała na myśli 250.000 osób, tylko
się przejęzyczyła..., albo nieświadomie podała informację z innych, bardziej
racjonalnych źródeł. Dla porównania w listopadzie 1998 Reuters donosił z
Kenii, że wg szacunków ONZ co trzy minuty umiera Kenijczyk. Tymczasem K.
odkrywa w oficjalnych raportach, że w latach 1981 - 1998 w Kenii
zdiagnozowano 81,492 przypadki AIDS, z których wiele nadal żyje i czuje się
dobrze. Cytowane szacowanie ilości zakażonych HIV ma w Afryce swoją
historię. World Health Report 1998 zawarty we wspomnianym powyżej WHO
"Weekly Epidemiological Record" z 26 listopada 1999, wykorzystany przez K. w
jej analizie podaje, że w 1987 w ówczesnym epicentrum AIDS, Ugandzie WHO
szacowało liczbę nosicieli HIV na 1 milion. Dziesięć lat później szacunek
WHO pozostał niezmieniony i nadal wynosi 1 milion, choć liczba
zdiagnozowanych przypadków AIDS do 1999 roku w tym 20 milionowym państwie
wynosi mniej niż 55 tysięcy.

Nie ma sensu przytaczanie tu danych o śmiertelności w Afryce wywołanej
innymi chorobami, takimi jak na przykład malaria. Z góry wiadomo, że są one
hektyczne w porównaniu z AIDS, ale alarmowanie na ich temat nie zapewnia
funduszy państwowych, sponsorów prywatnych i lukratywnych karier naukowych,
bądź wpływów z patentów. AIDS zaś to wszystko gwarantuje. Strach jest tak
wielki i tak umiejętnie podsycany, że wielu nie próbuje nawet z grubsza
ocenić napotykanych informacji tylko przyjmuje je ślepo za pewnik.

JEŚLI NIE HIV, TO CO JEST PRZYCZYNĄ AIDS?

K. utrzymuje, że dla wyjaśnienia nabytego braku odporności immunologicznej i
chorób związanych z AIDS nie jest potrzebny wirus HIV. By zrozumieć tego
przyczynę należy najpierw uświadomić sobie czym jest AIDS. Nie jest to nowa
choroba lecz nowa nazwa dla 29 wcześniej znanych chorób i stanów
zdrowotnych. Jak donosi NIH (National Institute of Health) w swoim raporcie
"NIAID and HIV Report 1996 The Relationship Between HIV and AIDS str 3.
określenie AIDS jest narzędziem badawczym. Od 1981 roku narzędzie badawcze
AIDS jest używane do tropienia i rejestrowania dobrze znanych chorób, które
występują u osób mających pozytywny wynik testu na przeciwciała kojarzone z
HIV. Przed stworzeniem pojęcia AIDS nikt nie pomyślał by te 29 chorób i
stanów zdrowotnych, występujących przecież u chorych nie mających
pozytywnego testu na HIV, mógł wywoływać jeden wspólny czynnik. Wprost
przeciwnie, każda z tych możliwych chorób zwanych AIDS posiada wiele
dowiedzionych medycznie przyczyn.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~
Obniżona odporność immunologiczna może zostać nabyta dzięki kilku nie
infekcyjnym i nie przenoszonym przez krew czynnikom ryzyka. Są to czynniki
fizyczne (niedożywienie i choroby endemiczne - czyli stale występujące w
~~~~~~~~~~
określonym rejonie lub u określonej grupy ludzi), czynniki chemiczne
(chemoterapia lub naużywanie leków obniżających oporność immunologiczną),
czynniki biologiczne (stała ekspozycja na jednoczesne infekcje lub ich
chroniczny charakter), czynniki fizjologiczne (chroniczny strach, panika,
stres, depresje). !!!!!!!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~

Literatura medyczna nie zna, według K., ani jednego przypadku, który nie
zawierałby jednego lub więcej czynników ryzyka, niszczących odporność
immunologiczną. Sformułowany na podstawie badań literaturowych wniosek
brzmi: nie jest znany udokumentowany przypadek AIDS u osoby, której jedynym
czynnikiem ryzyka była ekspozycja na infekcję HIV.

Osoby, u których stwierdzano AIDS wcześniej czy później przyznawały, że
miały bezpośredni, mniej lub bardziej intensywny, kontakt z tego rodzaju
czynnikiem. Wśród chorych na AIDS wyróżnić można następujące grupy:
Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami, osoby przyjmujące narkotyki
dożylnie, osoby poddawane transfuzjom i hemofilicy, osoby mające kontakty
heteroseksualne, młodzież, dzieci i noworodki oraz obywatele państw
trzeciego świata. Ze względu na charakter tej strony pomijam większość
omówionych przez K. grup.

Można zaryzykować stwierdzenie, że epidemia AIDS wybuchła w 1981 roku wśród
męskich homoseksualistów w dużych aglomeracjach miejskich USA takich jak San
Francisco, Los Angeles i New York. K. poświęca sporo miejsca analizie
narkotyków permanentnie używanych przez tych ludzi. W połączeniu z ich do
odbytniczymi stosunkami, jednoznacznie stanowiącymi drogę wielokrotnych,
dwukierunkowych infekcji narkotyki bez wątpienia stanowiły czynnik
wspomagający wszelkie zarażenia i zakażenia. Osoby przyjmujące permanentnie
narkotyki są bowiem z tego właśnie powodu podatne na zarażenia różnymi
chorobami:
Choroby powodowane przez narkotyki diagnozowane u narkomanów nie będących
nosicielami HIV przed erą AIDS: (choroby definiujące AIDS)
- obniżenie odporności immunologicznej
- mięsak
- kandydoza (zakażenie drożdżakowe)
- zapalenie płuc
- powiększenie węzłów chłonnych
- gruźlica
- spadek wagi ciała
- dementia, encefalopatia
- biegunka
- gorączka
Bez wątpienia sam fakt używania narkotyków w szczególności kokainy i heroiny
jest wystarczającą przyczyną do nabycia zespołu obniżonej odporności
immunologicznej, w połączeniu z czynnikami dodatkowymi nie wymagają one
wsparcia w postaci HIV. Niech ten fakt stanowi nie tylko ostrzeżenie dla
narkomanów, ale również i wskazówkę dla tych, u których test na HIV dał
wynik pozytywny oraz u których zdiagnozowano AIDS bez obecności pozytywnego
wyniku testu na HIV. Być może gruntowna zmiana ich trybu życia wpłynie na
poprawę ich stanu zdrowia lub na wyniki stosowanej kuracji.

Wygląda na to, że wirus HIV stał się jeszcze jednym "kozłem ofiarnym". cdn.