Dzień 1.

Dzisiaj świętowaliśmy 25 rocznicę naszego ślubu.

W sumie świętowania to tam za dużo nie było.

Kiedy nadszedł czas, by powtórzyć naszą noc poślubną, Karol zamknął się w
łazience i płakał.



Dzień 2.

Dziś wyznał mi swój największy sekret.

Powiedział, że jest impotentem i, że chce, abym dowiedziała się o tym
pierwsza.

Też mi odkrycie!

Czy on naprawdę myślał, że tego nie zauważyłam?



Dzień 3.

To małżeństwo przeżywa poważne kłopoty.

Przecież kobieta też ma swoje potrzeby !!!



Dzień 4.

Zdarzył się cud!

Jest coś, co nam pomoże! Viagra!

Powiedziałam mu, że jeśli zażyje Viagrę, wszystko będzie tak, jak w naszą
noc poślubną.

Myślę, że zadziała.

Zamieniłam mu Prozac na Viagrę, spodziewając się podnieść nie tylko jego
nastrój.



Dzień 5.

Błogość!

Absolutna błogość!



Dzień 6.

Czyż życie nie jest cudowne?

Trochę trudno mi pisać, gdy ciągle to robimy. :))



Dzień 7.

Wszystko mu sie kojarzy z jednym!

Na przykład wczoraj w mięsnym sklepowa mówiła coś na temat grubej kiełbasy,

a Karol wziął to do siebie.

Muszę przyznać, że to jest bardzo zabawne - wydaje mi się, że nigdy przedtem
nie byłam tak szczęśliwa.



Dzień 8.

Sądzę, że wziął zbyt dużo przez weekend.

Zamiast skosić trawnik, eksperymentował z "nowym przyjacielem" jako
wykrywaczem kłamstw.

Jestem już trochę obolała.



Dzień 9.

Nie miałam kiedy napisać.

Mógłby mnie dopaść.



Dzień 10.

Dobra, przyznaję się.

Ukrywam się.

Najgorsze jest to, że popija Viagrę whisky!

Co mam robić? Czuję się kompletnie załamana...



Dzień 11.

Żyję z czymś w rodzaju skrzyżowania Murzyna z wiertarką udarową.

Obudziłam się dzisiaj rano dosłownie przyklejona do łóżka...

Nawet pachy mnie bolały.

On jest kompletną świnią.



Dzień 12.

Żałuję, że nie jest homoseksualistą.

Nie robię makijażu, przestałam czyścić zęby, ba, nawet już się nie myję.

To na nic.

Nadal przychodzi!

Nawet ziewanie stało się niebezpieczne...



Dzień 13.

Zawsze gdy zamykam oczy, Karol podstępnie atakuje!

To jak pójście do łóżka z pędzącym pociskiem.

Ledwie chodzę.

Jeśli znów wyskoczy z tym swoim "Oops, przepraszam", chyba zabiję drania.



Dzień 14.

Zrobiłam już chyba wszystko, by przystopował.

Nic nie skutkuje.

Nawet zaczęłam ubierać się jak zakonnica, ale wydaje mi się, że jest jakby
jeszcze bardziej napalony.

Pomocy!



Dzień 15.

Myślę, że będę musiała go zabić.

Zaczynam trzymać się wszystkiego, na czym usiądę.

Koty i psy omijają go z daleka, a nasi przyjaciele w ogóle już nas nie
odwiedzają.

Ubiegłej nocy powiedziałam mu "pieprz się" i zrobił to.



Dzień 16.

Drań zaczął narzekać na bóle głowy.

Mam nadzieję, że "duża rzecz" wreszcie eksploduje.

Zasugerowałam mu odstawienie Viagry i zażywanie Prozac'u.



Dzień 17.

Podmieniłam pigułki ale nie zauważyłam specjalnej różnicy...

O matko!!! Znów tu idzie!!!!!!!!!!!



Dzień 18.

Wrócił na Prozac.

Kawał lenia, przez cały dzień siedzi przed telewizorem z pilotem w ręce i
oczekuje, bym mu gotowała, sprzątała,

podawała piwo, prasowała koszule...

Błogość.

Absolutna błogość!!!