Witam,
mam do Was pytanie:

Załóżmy teroetyczną :)) sytuacje:

Chłopak poznaje dziewczynę. Znajpomośc sie pogłębie i rozwija sie silne uczucie.
Ona czeka az On pojejmnie jakiś krok aby Ją "zdobyć" - lecz On nie może podjąć
tej decyzji - a włściwie podjął ją dawno ale nie może jej wprowadzić w życie.
Gdy On jest koło Niej to czuje dziwny lęk, obawę, napięcie, które jest nie do
zniesienia. Męczy się bardzo bo kocha Ją mocno, ale nie umie się zupełnie do
tego przyznać. Szuka kontaktu z Nią, a gdy już go znajdzie to ucieka przed
nim... Kocha ją bardzo mocno , ale nie potrafi się do tego przyznać. Umawia się
i nie przychodzi.... Nie są parą, ale choć nigdy o tym nie rozmawiali to jednak
On cały czs czeka na Nią. I Ona na Niego chyba tez. Cała ta sytuacja trwa juz
prawie rok.

Ona zaczyna zastanawiać nad swoim zachowaniem. Zastanawia sie dlaczego ucieka,
czego sie tak na prawdę boi. I chba znajduje - pewne traumatyczne przeżycia z
dzieciństwa nie pozwalają Mu sie z Nią związać - bo ta sytuacja nieuchronnie
kojaży sie z odrzuceniem, nie kochaniem, opuszczeniem. on boi sie odrzucenia - i
choc szanse na odrzucenie są prawie zerowe ( w ocenie innych) to jednak on boi
się spróbować - bo jeśli tak by sie stało to zostały by z Niego tylko zgliszcza
( w sensie emocjonalnym oczywiście)

Sytucja patowa - On Ją kocha i boi sie do tego przyznać .

I teraz pytanie : Co On może zrobić? Co powinien ?

Na pewno powinien sie leczyć. Pójść do psychologa - lub pogadać z kimś o tym.
Ale czy powinien otwarcie powiedzieć o tych oporach tej dziewczynie? Czy jest to
dobre rozwiązanie? On nie chce Jej stracić.

Może są to głupie pytania, ale On na prawdę nie wie co robić

Wiem , że będzie Wam, trudno coś poradzić. Ale mimo wszystko proszę Was o pomoc.


pozdrawiam serdecznie
M.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl