Co to jest schizofrenia?

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2003-08-22 12:04:26

Temat: Co to jest schizofrenia?
Od: "Qwax" <...@...Q> szukaj wiadomości tego autora

KentonR powiedział:
>Każda schizofrenia posiada zespół czech osiowych
> (tak zwane objawy osiowe, główne) -
> i aby uznać to za schizofrenię, muszą one wszystkie
> dokładnie występować przez okres czasu

Czy ktoś mógłby mi podać jakie!
Pozdrawiam
Qwax

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

1. Data: 2003-08-22 13:05:05

Temat: Re: Co to jest schizofrenia?
Od: "Jacek B." <d...@...pl> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "Qwax" <...@...Q> napisał w wiadomości news:16214-1061550349@213.17.138.62...
> KentonR powiedział:
> >Każda schizofrenia posiada zespół czech osiowych
> > (tak zwane objawy osiowe, główne) -
> > i aby uznać to za schizofrenię, muszą one wszystkie
> > dokładnie występować przez okres czasu
>
> Czy ktoś mógłby mi podać jakie!
> Pozdrawiam
> Qwax

Kenton, czyli Jacek - aby nie było wątpliwości, powiedział to.
A w tej chwili podaje szczegóły, - i myśli, że są wystarczająco zrozumiałe i proste -
jeśli nie, w miarę mnożliwości wyjaśni.
Oto one:

Objawy osiowe, czyli te najbardziej podstawowe to:

autyzm - połączony z dereizmem - wycofywaniem się ze świata (człowiek nie cwchodzi w
interakcje z rzeczywistością

zaburzenia uczuciowości wyższej - dot. np. uczuć społecznych, odczuć estetycznych,
nawet najbliżsi stają się obojęni, obcy, czy nawet wrodzy.

rozszczepienie i rozpad osobowości- taka osoba jest już zupełnie kimś innym, niż
była przed wystąpieniem choroby, może porzucić zup[ełnie swoje dawne pasje. Pojawia
się dereizm (człowiek nie wchodzi w interakcje z rzeczywistością), może też pojawiać
się paratymia (brak zgodności treści uczuć i myśli) i jej objaw: paramimia
(nieadekwatne reakcje mimiczne), ambiwalencja (dwuwartościowość) sądów,
ambisentencja, ambiwalencja uczuć, ambiwalencja dążeń, ambitendencja, zaburzenia toku
i treści myślenia - równoczesne występowanie przeciwstawnych zjawisk.

Przy rozpoznawaniu musimy być pewni, że zaburzenie nie jest wynikiem choroby
organicznej mózgu, używania środków psychoaktywizujących, intoksykacji, zespołu
abstynencyjnego, lub upośledzenia umysłowego. Z pewnością pojawią się różnego
rodzaju lęki, fobie, wszelkiego rodzaju zaburzenia nerwicowe.
Nawet dobry klinicysta może mieć problemy z prawidłowym diagniozowaniem.

Czy to wystarczy?

Dodam jeszcze że są objawy brzezne (nazywane towarzyszącymi, i tu rozpoczyna się całe
nazewnictwo: s. paranoidalna, prosta, katatoniczna, hebefreniczna itd...

No i jak to wszystko przebiega, a no mniej więcej tak:

Formy przbiegu mogą być różne. Przebieg może być ostry - czyli nagły początek (jak w
każdej chorobie), wybuch i szybkie zejście, niestopniowe. Może być również
chroniczny - początek łagodny, objawy narastają powoli, proces długotrwały i powoli
schodzi.
Większość jest poprzedzona epizodem dziwnego zachowania, które jest obce jednostce
(zmienia nagle zaiteresowania na takie, których nigdyy nie miał) Ten poprzedza ok.
80% schizofrenii i nazywa się paragnomenem i nie występuje bazpośrednio. Może
wystąpić nawet kilka lat przed chorobą. Po tym epizodzie osonba wraca do normy, a na
swoje dziwne zachowanie ma zawsze jakieś racjonalizacje (czyli zawsze jakoś
wytłumaczy, i każdy w to uwierzy - bo przecież każdemu z nas coś dziwnego w życiu się
zdarza, prawda?) .
Pierwsze stadium- tzw. owładnięcia procesu chorobowego, to wejście z świata
rzeczywistego do świata schizofrenicznego (ale mogą być ostre fazy). To stadium
bardzo niebezpieczne, ponieważ chory ma zachowany pełny krytycyzm, wie co się z nim
dzieje np. siedzi w kawiarni i wyraźnie widzi ze ściany wychodzące np. robaki - wie,
że ma halucynacje, patrzy czy ktoś reaguje, ogarnia go potężne poczucie grozy.
Jeszcze wie, że to co się dzieje, nie może mieć miejsca w tym świecie. To na tym
etapie najczęściej popełniane są samobójstwa, które zresztą często się udają. Chorzy
mają świadomość, że w pewnym momencie mogą przestać kontrolować chorobę. Stadium
drugie to stadium adaptacji. Człowiek przyzwyczaja się do nowego świata. Występuje
tu zjawisko tzw. podwójnej orientacji człowiek naprawdę żyje w dwóch rozszczepionych
światach, ale to ten schizofreniczny, jest jego światem np. z jednej strony realnie
wierzy, że jest uzdrawiaczem, a potrafi iść do lekarza po leki, albo wie, że żona go
podtruwa, a jej posiłki jada.
Tutaj często występują ambisentencja-czarne i białe jednocześnie, tak i nie
jednocześnie, ambitendencja - sprzeczne uczucia - "boję się jej i lubię
jednocześnie", ambiwalencja - jedną ręką głaszcze, a drugą bije. To najdłużej
trwające stadium, tu coraz głębiej wchodzi się w świat schizofreniczny. Później
zostaje już pojedyncza orientacja tylko jedno, tylko jeden świat schizofreniczny.
Trwa to różnie.
Trzecie stadium, to stadium degradacji - nazwa wskazuje, że następuje tu totalna
degeneracja psychiczna, to już riuina. Nie ma już tej osoby, która kiedyś była w tym
ciele. Zupełne odcięcie od rzeczywistości. To stadium zwane jest też okresem
wygasania, bo wygasają emocje społeczne. Pojawia się trwały rozpad osobowości. To już
trwały defekt schizofreniczny, nic się już nie zmienia.
Schizofrenia paranoidalna to Najczęstsza postać schizofrenii. Dominują paranoidalne
urojenia z towarzyszącymi omamami, w szczególności słuchowymi. Zaburzenia afektu,
woli, mowy, jak też objawy katatoniczne nie są nasilone. Przykładem najczęstszych
objawów paranoidalnych są:. urojenia prześladowcze, odnoszące, posłannictwa,
zmianycielesnej,. omamy słuchowe słowne, które grożą pacjentowi lub wydają mu
polecenia, ale także doznania słuchowe bezsłowne, takie jak: gwizdy, śmiech,. omamy
węchowe lub smakowe,. częste wyraźne zaburzenia toku myślenia.

uffffff, starczy? - to samo teraz kopiuję i przenoszę do postu niżej, bo obiecałem!