Kiedy dokonujemy wyboru, robimy to najczęściej na jeden z dwóch
sposobów. Pierwszym z nich jest zbieranie argumentów do momentu, w

którym krąg wyboru dostatecznie nam się zawęzi. Nazwać możemy to
racjonalnym podejmowaniem decyzji. Drugim sposobem będzie tutaj

racjonalizacja naszych wyborów, co sprowadza się do dobierania
argumentów do tego, co już mamy. Ciekawi mnie to czy sposób ten

"dobierany" jest przez nas za każdym razem kiedy napotykamy problem,
czy jest on uwarunkowany przez nasz mózg "na stałe". Przy

pierwszym zetknięciu się z tym zagadnieniem, wydawać by się mogło, że
właśnie to pierwsze ma miejsce. Jednak rozważyć można taką

sytuację:
Jestem osobą, która racjonalizuje decyzje, ktore już podjąłem. Kiedy
tak dzieje się na pierwszy rzut oka, nie ma problemu, bo

pewnie faktycznie tak jest. Co jeśli wydaje mi się, że mój wybór jest
w pełni racjonalny? Tutaj sprawa mogła wyglądać po prostu

tak, że wybór został już przeze mnie nie do końca świadomie dokonany,
a później dopiero szukałem poparcia dla mojego planu.

Rozgraniczenie tego procesu na dwa różne jego rodzaje pozwalałoby
łatwo odpowiedzieć na pytania: dlaczego czasem mamy problem z

podjęciem decyzji i dlaczego czasem robimy coś, nie wiedząc czemu.

Podsumowując, interesują mnie dwie rzeczy:
1. Czy można ludzi podzielić na takie dwie grupy? Jeśli tak, to co
warunkuje taki a nie inny przydział?
2. Czy zakwalifikowanie kogoś do jednej grupy, sprawia, że posługuje
się on tylko i jedynie tą metodą?

Pozdrawiam,
Kele