Przeniosłem ewentualną dyskusję do nowego wątku,
gdyż tytuł poprzedniego stał się całkiem nieadekwatny.

Napisałem (w news:bras3u$7bo$1@nemesis.news.tpi.pl) o rozwoju
technologicznym oraz wynikającym z niego totalnym i fatalnym bezrobociem:

> Imaginujesz sobie społeczność, której większość przez kilka pokoleń będzie
> żyła na zasiłku dla bezrobotnych? Niech to będzie nawet całkiem godziwy
> zasiłek, wystarczający do życia na poziomie średniej klasy średniej.
> Wyobrażam tutaj dwa scenariusze - pesymistyczny i optymistyczny.
> Ludzie mogą zgnuśnieć i zgłupieć albo zająć się robieniem fajnych
> rzeczy. Obstawiam pierwszą z opcji.
>
> Podstawowy problem to zanik dotychczasowych motywacji w systemie
> zbliżonym do komunizmu. Czy się stoi, czy się leży, to zasiłek się należy.
> Nie ma (legalnego) sposobu, aby mieć "lepiej" niż Kowalski czy Nowak
> z sąsiedztwa. Co począć z nadmiarem wolnego, nikomu niepotrzebnego
> czasu?


Na to eTaTo (w news:brbv46$94r$1@news.onet.pl):

> Pozwól, że Ci, znaną skąd inąd, przepowiednię, poprawię.
> Sam nie wierzysz w humanizm ludzki, j.w., więc pewnie się zgodzisz.
>
> Tendencja, raczej, jest taka jak napisałeś. Problem widziałbym w tym,
> że jak można zapomnieć, kto wypracował, ten cały 'majdan nieróbstwa',
> a o to chodziło (przecież), to nie widzę powodów, utrzymywania,
> całej rzeszy nieprzydatnych darmozjadów!
>
> A resztę, dośpiewaj sobie sam. :-)


No to śpiewajmy razem, trzy - cztery...

Podoba mi się kierunek, z którego "atakujesz". Od dawna, przy
różnych okazjach, chciałem na to zwrócić uwagę.

Gdzieś tam w niektórych głowach pokutuje przeświadczenie,
że wartością człowieka lub uzasadnieniem jego istnienia jest
jego przydatność/funkcjonalność/użyteczność dla innych.
Od zawsze kobiety były potrzebne absolutnie, bo wiadomo...
Mężczyźni też byli potrzebni, jako dawcy drugiej połowy genów
oraz siła robocza. Ludzie byli potrzebni mitycznemu społeczeństwu,
robiąc sobie nawzajem dobrze. Podział pracy, mięso armatnie...
W takim razie jeśli jest sobie gdzieś człowiek potrzebny wyłącznie
samemu sobie i absolutnie nikomu innemu, zatem równie dobrze
może nie istnieć. Przynajmniej według opisanych kryteriów
wartościowania ludzi.

Rozwój cywilizacji będzie stopniowo dokonywał coraz większych
wyłomów w "przydatności" ludzi. Z tym się trzeba pogodzić
i jakoś na nowo odnieść. Na pierwszy ogień idą mężczyźni.
Niewiele brakuje, aby doskonale sobie zafunkcjonowała
"seksmisja". Jeszcze jest trochę (przejściowych) problemów
z niezależną od mężczyzn produkcją plemników.

Naiwne kobiety myślą, że biologicznych funkcji rozrodczych
nie da się niczym zastąpić. Tymczasem ich "niezastępowalność"
wisi na włosku, podgryzanym z różnych kierunków. Zwróciłem
uwagę jakiś czas temu na sensacyjną wiadomość o uratowaniu
wcześniaka, który rozwinął się z ciąży pozamacicznej.
Łożysko jakimś cudem rozwinęło się na wątrobie kobiety.
Panowie! Milion dolarów czeka na śmiałka! Macica wcale
nie jest aż tak niezbędna, jak się to wcześniej wydawało.
Równie dobrze dziecko może się rozwinąć na wątrobie
mężczyzny, przynajmniej do etapu, w którym ciąg dalszy
załatwi inkubator.

W takim razie męski typ "seksmisji" jest już na wyciągnięcie
ręki. Nie podejrzewam, aby mężczyźni ochoczo garnęli się
do brania sobie na kark (tfu, na wątrobę) funkcji rozrodczych,
równie dobrze płód ludzki (oczywiście męski) może rozwinąć
się w świni czy małpie. A zresztą wyobrażam sobie całkiem
akuratną i całkiem sztuczną macicę. Takie akwarium z rurkami
i bąbelkami, w którym można byłoby sobie obserwować
rozwój człowieka od stadium zarodka aż do pełnej,
9-miesięcznej dojrzałości. Zresztą kto wie, czy nawet
w zwykłym, koedukacyjnym społeczeństwie nie nastanie
kiedyś moda na domowe macico-inkubatorki. Niby z jakiego
powodu biologiczne obciążenie rozrodu przypada w udziale
wyłącznie kobietom? Niech żyje równouprawnienie!

Teraz wałkujemy ten ostatni temat - przydatność człowieka
jako siły roboczej. Jest nieprzydatny - i tylko z tak błahego
powodu od razu z nim do gazu? Dla mnie nie ulega wątpliwości,
że nasza cywilizacja utrzyma się, pomimo coraz mniejszego
udziału ludzi w jej popychaniu naprzód. W pewnym momencie
ludzie mogą niepostrzeżenie całkiem zaniknąć, zostanie
tylko zgrabnie funkcjonujący kadłubek cywilizacji. Maszyny
produkujące maszyny, budujące drogi, po których jeżdżą
maszyny. Myślące maszyny, jak najbardziej. Nawet latające
w kosmos. Ale co z tego? Po co one miałyby istnieć? Po co
myśleć? Równie dobrze mogą nie myśleć i nie istnieć.

I w ten sposób giną kolejne cywilizacje. Bo czy widział ktoś
jakiekolwiek w zasięgu teleskopów?

--
Sławek