Znalazlam wakacyjny artykul
http://www2.gazeta.pl/kobieta/1,24477,899085.html

"Mezczyzni uwazaja, ze to, co najatrakcyjniejsze - zycie seksualne - mozna i
tak rozpoczac przed slubem.
Wiedza, ze zaletami posiadania zony mozna sie rozkoszowac, nie zblizajac sie
do oltarza - wystarczy razem zamieszkac.
Chca uniknac ewentualnych komplikacji (np. finansowych) przy rozwodzie.
Skoro posiadanie dzieci i tak chca odlozyc "na pózniej", to po co sie zenic?
Boja sie, ze malzenstwo bedzie oznaczalo zbyt wiele zmian i kompromisów.
Czekaja na swój ideal, bratnia dusze, a ta jak na zlosc...wciaz sie nie
pojawia.
Nie czuja niemal zadnej presji spolecznej, by wstepowac w zwiazek malzenski.
Nie chca zenic sie z kobietami, które juz maja dzieci (a tych przybywa).
Najpierw chca zbudowac dom, a dopiero potem znalezc zone.
I wreszcie:
Chca jak najdluzej nacieszyc sie stanem kawalerskim.
Delikatna jest tez dla mlodych mezczyzn kwestia dzieci - jak sie bowiem
okazalo, ZADEN z 60 ankietowanych panów nie wykazal palacej checi posiadania
potomstwa.
- Uznali, ze dzieci to bardzo odlegly cel w ich zyciu, zwiazany na dodatek z
przyjeciem na swe barki odpowiedzialnosci, której nie sa w stanie póki co
sprostac."

To o mezczyznach amerykanskich. Sporo z tego zgadza sie w opisie Szwedow. A
jak to wyglada w Polsce? Moze panowie grupowicze podyskutuja? A moze
dyskusja jest zbedna?
Wiem, ze ryzykuje teraz przypiecie mi etykietki "plytkiego tematu", ale mam
to w nosie, po tj dzisiejszej ciszy na grupie musialam tu cos wrzucic
:-)))))))))))))))

--
Ania Björk