Witam

Jestem pierwszy raz na tej grupie. Przywiódł mnie tutaj brak zrozumienia.
Mam 33 lata i przez całe życie borykam się z problemem niezrozumienia.
Jakiś czas temu zaczęło do mnie docierać że ja chyba po prostu jestem inny
niż inni. Zacząłem się więc zastanawiać na czym polega ta różnica, która
sprawia że ludzie mnie nie lubią i nie rozumieją.
Stało się dla mnie oczywiste że kiedy z kimś rozmawiam, a on nie podziela
moich poglądów to zaczyna we mnie narastać agresja, która ostatecznie
zamienia rozmowę w kłótnię.
Pomału zacząłem zauważać że problem ten dotyczy nie tylko mnie, gdyż często
widzę tego typu brak możliwości porozumienia się np. w telewizji wśród
polityków.
Pomału nauczyłem się identyfikować pewne techniki prowadzenia dyskusji,
które uniemożliwiają dogadanie się, i zacząłem rozpoznawać ludzi którzy tych
technik używają. W ogromnym uproszczeniu mógłbym powiedzieć że technika ta
opiera się na prowadzeniu rozmowy na wzór walki bokserskiej tylko że w tym
przypadku celem jest "przegadanie" rozmówcy, czyli stworzenia wrażenia że ma
się rację. Podkreślam że nie chodzi i to żeby kogoś przekonać, wykazać
słuszność swoich tez, lub błędy w rozumowaniu rozmówcy, ale wyłącznie o to
żeby sprawić wrażenie że ma się rację.
Tego typu ludzie, nie próbują nawet w trakcie rozmowy zastanawiać się nad
jej przedmiotem, lecz cały swój wysiłek intelektualny kierują na znajdowaniu
uszczypliwych i dowcipnych docinków, opartych często na "grze słów", lub
zupełnie dowolnych skojarzeniach, które mają ośmieszyć i postawić w złym
świetle rozmówcę i to co on mówi. To o czym się rozmawia ma zupełnie
drugorzędne znaczenie, dlatego tacy ludzie rozplątują niezliczoną liczbę
wątków pobocznych, lub zapominają całkowicie o przedmiocie rozmowy i w
sposób płynny przechodzą na inny temat. Najczęściej nie pamiętają tego co
powiedzieli w poprzednim zdaniu, i przyłapani na pleceniu kompletnych bzdur
będą twierdzić że mieli na myśli coś zupełnie innego.
Prowadzenie tego typu rozmowy jest bardzo stresujące i każdy wcześniej czy
później daje się sprowokować i sprowadzić do poziomu swojego rozmówcy, a
wtedy oczywiści natychmiast spotyka się zarzutami że obraża rozmówcę, że
stosuje argumenty poniżej pasa, lub że nie trzyma się tematu rozmowy. Po
pewnym czasie ma się już tylko ochotę takiego kogoś zabić.

Postanowiłem zbadać głębiej ten problem. Zacząłem się zastanawiać jak można
się skutecznie bronić przed tego typu ludźmi.
Jak ich pokonać skoro unikają walki i w ten sposób zawsze zwyciężają. Jak
ich wciągnąć w rzetelną dyskusję na fakty, argumenty i logikę. Odpowiedź
jest jedna. Nie da się.
Jak więc żyć w społeczeństwie w którym nie da się normalnie porozmawiać z
99% ludzi i nie być przy tym zepchniętym na margines?

Ale i tak jest już dużo lepiej. Już nie czuję się aż tak bezsilny, gdyż
zrozumiałem dość dobrze na czym polega ten fenomen humanistycznej kultury w
której każde kłamstwo powtórzone wystarczającą ilość razy staje się
najprawdziwszą prawdą.
Aby to zrozumieć musiałem niemal dosłownie sięgnąć w głąb ludzkiego mózgu i
poznać zasady jego działania.

Teraz jestem ciekaw jak to co odkryłem ma się do współczesnej wiedzy z
dziedziny psychologii.
Czy psychologia zaszła równie daleko jak ja w badaniach nad możliwościami
ludzkiego mózgu, tudzież ich braku?

A może jakiś psycholog nich mi powie jak się nazywa fachowo ta choroba na
którą cierpię przez całe życie?
Niewątpliwie jestem socjopatą, ale może dało by się jakoś sprecyzować i
uściślić tę diagnozę? :)