Nie mam klaustrofobii i bywam w Ikei w Krakowie.
Ale ostatnio wstapilem do Ikei w Katowicach.

W Krakowie labvirrynt i sciezka zdrowia jest zaprojektowana na jednym
poziomie.

W Katowicach labirynt zostal zaprojektowany na 2 poziomach, dodatkowo
trzeba sie schodami wyspinac z dolnego parkingu na 2 pietro.
A potem sie zaczyna.
Ide szybko zeby kupic to co mnie interesuje.
Przechodze jedna sale , 5 zakretow, druga sale, trzecia, piata , 10ta
i anadal jestem w labiryncie na gorze.
Ide coraz szybciej i nadal jestem w labiryncie

wreszccie uff , udalo sie, schodze schodami na parter, do drugiego
labiryntu
i tutaj znow szybkim krokiem, jedna sala, druga, trzecia, dziesiata,
naprawde szybko szedlem a labirynt bez konca
i dalej i dalej
i naprawde bardzo szybko szedlem, ale nie sposob wyjsc z tego labiryntu
w razie naglej potrzeby.

Gdy wyszedlem to odetchnalem.
Ale ten 2 pietrowy labirynt to naprawde jest horror w cieply, duszny
dzien.
Dla osoby z chorym sercem czy klaustrofobia moze sie zakonczyc
niewesolo.

Mam pytanie, czy psycholodzy, psychiatrzy nie badali tej sciezki zdrowia
i czy nie dali instrukcji, ze taki 2 pietrowy labirynt moze jest
interesujacy dla zdrowych, ale gdy trafi tam ktos z klaustrofobia i
bedzie chgcial szybko uciec, to predzej zwariuje niz wyjdzie na otwarta
przestrzen.

Nie wiem jaka jest dlugosc tego labiryntu na 2 poziomach , ale mysle ze
z 1-2 kilometry do przejscia.

Rozumiem, ze budowa sklepu w formie labiryntu to idea marketingowa,
ale czy nie mozna w tym labiryncie zrobic awaryjnych przejsc,
aby osoba chora mogla niewzlocznie go opuscic.
I niezwlocznie wejsc do sali, ktora ja interesuje ?

Jak to wyglada od strony prawnej i zrowotnej w UE ?
Jacek