W temacie napiszę tylko tyle, że w rodzinę wielopokoleniową w
swoim wykonaniu nie wierzę - z osobistą rodzoną matką bym pod
jednym dachem nie wytrzymała, o teściowej nie wspominając, a już
one ze mną tym bardziej. Być może dlatego, że nie wydano mnie za
mąż jako nieświadomej nastolatki, a dopuszczono posiadania
przeze mnie własnego zdania; być może dlatego, że w dzisiejszym
tak szybko zmieniającym się świecie w żaden sposób nie jestem w
stanie uznać, że skoro ktoś jest starszy, to jego decyzje
automatycznie muszą być lepsze. A rodzina wielopokoleniowa
nierozłącznie kojarzy mi się z instytucją nestora rodu - opoki,
wyroczni i ostatecznej instancji we wszelkich sprawach - i
niejako automatyczną przewagą racji starszych pokoleń nad
racjami młodszych w imię szacunku i doświadczenia. To nie dla
mnie. Jak dla mnie transakcja jest uczciwa - podejmuję własne
decyzje i płacę za własne błędy.

Ale o czym innym chciałam...

Użytkownik "Sokrates" <d...@w...pl> napisał w
wiadomości news:af98tq$186$1@news.tpi.pl...
> [...]Żal mi
> tych kobiet, które chcąc być gospodyniami we wlasnym domu,
> zaharowują się w tym gospodarstwie, kosztem innych kobiecych
> cech. [...]

Uwielbiam sformułowanie "kobiece cechy" :) Zastanawialiście się
kiedyś, ile wysiłku kosztuje zmuszenie kobiety do zachowywania
się "po kobiecemu"? Pierwszy swój protest przeciwko "kobiecym
cechom" pamiętam z wczesnego dzieciństwa - któraś ciotka kazała
mi zejść z drzewa, gdyż rzekomo dziewczynki nie chodzą po
drzewach, na co odpowiedziałam, że ciocia coś kręci, bo ja
jestem dziewczynką i chodzę. Dziewczynki/dziewczyny/kobiety nie
są agresywne, nie są asertywne, nie mają potrzeb seksualnych
itd., a jeśli część (całkiem spora część, czyż nie?) jednak ma
te cechy, to nie oznacza bynajmniej, że są to cechy kobiece, ale
że te kobiety zachowują się niezgodnie ze swoją kobiecą naturą.
Niezłe.

Pozdrawiam i idę pomóc koledze kroić ciasto :)))
Hanka
--
Hanka Skwarczyńska
i kotek Behemotek
a...@w...pl