Nazywam się Krzysiek mam 34 lata od 6 lat jestem szczęśliwym mężem, mamy z żoną
dwójkę dzieci i jesteśmy bardzo udanym i kochającym sie małżeństwem.
Wszystko byłoby ok i pewnie dla wielu moglibyśmy być wzorem udanej rodziny. Niestety
jest jedno ale, które sprawia, że gdyby ludzie znali o nas prawdę
odwróciliby się od nas. Chodzi o to, że moja żona jest prostytutką. Co więcej wcale
mi jej zajęcie nie przeszkadza. Uważam, że to normalny zawód jak każdy
inny. Wcale też nie nie uważam żeby żona mnie zdradzała. Wiem, że kocha tylko mnie a
z innymi facetami uprawia tylko zwykły mechaniczny seks. Dla mnie to żadna zdrada.
Gdyby zdradzała mnie emocjonalnie to byłaby zdrada. W tym wypadku to tylko jej praca.
Inna sprawa, że żona ma bardzo duże potrzeby seksualne i w tej pracy realizuje się
także seksualnie. Jesteśmy normalna rodziną żadna patologiczną, mamy dwójkę dzieci
bardzo się kochamy a praca żona w ogóle w tym nie przeszkadza. Dzięki jej pracy stać
nas na życie na odpowiednim poziomie bez zamartwiania się jak przeżyć od pierwszego
do
pierwszego. Na pewno nie zgodziłbym się żeby żona tak pracowała gdyby było to dla
niej jakieś ciężkie psychicznie przeżycie ale jeżeli łączy przyjemne z
pożytecznym to dlaczego miałbym mieć cos przeciwko. Mam zaufanie do mojej żony, wiem,
że kocha tylko mnie, staram się pielęgnować nasz związek, naszą
miłość tak żebyśmy nigdy sobą się nie znudzili. Poza tym moja żona starannie oddziela
sprawy zawodowe od prywatnych a seks od uczuć. Dzięki temu może
pracować jako prostytutka a jednocześnie być kochająca żona i matką. Dla niej seks to
praca, zwykła czynność fizjologiczna bez emocji bez uczuć, czysta fizyczność, danie
upustu swoim popędom. Gdyby temu towarzyszyły jakieś uczucia byłbym zazdrosny ale
wiem, że tak nie jest. Wydaje mi się nawet, że
to, że jest prostytutka wzmocniło nasz związek i uświadomiło nam obojgu że nie
potrafimy bez siebie żyć. Jeśli chodzi o dzieci to nic nie wiedzą, myślą,
że mama pracuje w biurze, rodzina tez nic nie wie i nie zamierzamy im mówić. Niestety
nasze społeczeństwo jest jeszcze bardzo pruderyjne i pewnie nie
zrozumieliby nas tylko potępili i uznali za jakichś dewiantów. Nie chcę od was
żadnych rad ani pouczeń. Nie oczekuję też pochwał jakim to jesteśmy
wyzwolonym i nowoczesnym małżeństwem. Założyłem ten wątek ponieważ na co dzień musimy
żyć w kłamstwie, musimy to ukrywać przed rodziną, znajomymi,
przyjaciółmi i to ciągłe ukrywanie się jest bardzo męczące i frustrujące dlatego
miałem potrzebę żeby komuś opowiedzieć o swoim życiu.


**********
I co sądzicie, no bo nie bardzo jest tak jak on mówi, jest tu dużo autokłamstwa moim
zdaniem.