od Stowarzyszenia Pacjentów Primum Non Nocere
Warszawa 22.03.2001 r.

Czytając poniższy tekst prosimy pamiętać iż w sprawach o błędy lekarskie
uniewinnienie lekarza, czy odmowa wszczęcia postępowania, to zazwyczaj
dla ofiary, wyrok pozbawiający prawa domagania się pomocy medycznej czy
środków na przeżycie.
Przez kilka najbliższych dni prosimy kierować korespondencję na adres
s...@k...net.pl. ( s...@s...org.pl i strona www.sppnn.org.pl nie
działają od kilku dni w związku z pracami konserwacyjnymi serwera )


---------------------------------
INFORMACJA

Dziennikarz Polityki w artykule Sądny Pocałunek ( Polityka 12/2001
wydanie gazetowe i internetowe
http://polityka.onet.pl/artykul.asp?DB=162&ITEM=1013
311&MP=3
powołując się na prezesa naczelnego sądu lekarskiego,
doc. Romualda Krajewskiego informuje iż:
"W 1999 r. do sądów lekarskich wszystkich instancji wpłynęły 303 sprawy.
Zapadło 231 orzeczeń - 21 postępowań umorzono, 86 oskarżonych
uniewinniono, 94 ukarano upomnieniem, 29 naganą, 3 zawieszono w prawach
wykonywania zawodu. Nikogo nie pozbawiono tego prawa.". Te dane dostępne
są na serwerze izb lekarskich pod adresem:
http://www.nil.org.pl/nsl/biuletyn/nr2_3/biul2_3-11.
html.

Na pierwszy rzut oka informacja nie budzi zastrzeżeń, jednak analizując
dokładniej dane, pojawiają się bardzo poważne wątpliwości czy nie
jesteśmy wprowadzani w błąd. Czytając tekst Polityki można by naiwnie
pomyśleć iż mamy 126 lekarzy, którzy ponoszą kary za popełnione błędy.
Nic jednak bardziej mylnego.
By poprawić skandaliczną statystykę, Izby Lekarskie a za nimi
opiniotwórczy tygodnik, przekazują do publicznej wiadomości jako ilość
ukaranych lekarzy, sumę wszystkich niekorzystnych dla lekarzy orzeczeń,
prawomocnych i tych które się nigdy nie uprawomocniły, z pierwszej jak
i drugiej instancji sądów lekarskich.

Sądy korporacyjne mają dwie instancje, więc znaczna część orzeczeń
pierwszej instancji jest zaskarżana. Izby Lekarskie zamiast podać ile z
wymierzonych kar w sądach pierwszej instancji się uprawomocniło sumują
wszystkie takie wyroki i podają je do publicznej wiadomości jako ilość
ukaranych lekarzy.

Tak tworząc statystykę można pójść dalej. Bez kłopotu uda się mieć aż
tylu skazanych (w pierwszej instancji), ile wniesiono oskarżeń, a
jednocześnie nikogo z kolegów lekarzy nie ukarać. Wszystkich przecież da
się uniewinnić w drugiej instancji. Prawie aż tak dobra sytuacja była w
1998 roku. Wówczas żądne z orzeczenia sądów lekarskich pierwszej
instancji się nie uprawomocniło
http://www.nil.org.pl/nsl/biuletyn/nr2_3/biul2_3-11.
html ).
W drugiej zaś instancji zapadło wtedy tylko 19 niekorzystnych dla
lekarzy wyroków. W tym samym okresie czasu wpływa do Rzeczników
Odpowiedzialności Zawodowej prawie 2000 skarg rocznie
(http://www.nil.org.pl/nsl/biuletyn/nr2_3/biul2_3-8.
html ).
Tylko ok. 15 % kończy się wniesieniem oskarżenia. Zazwyczaj ma miejsce
odmowa wszczęcia dochodzenia bądź umorzeniem postępowania.

Naciąganie statystyki ma długą tradycję. Czyżby doświadczona redakcja
Polityki o tym nie wiedziała, gdy przekazywała społeczeństwu materiał
Izby Lekarskiej?

Adam Sandauer