Nie powinnam była się urodzić,

to był zły pomysł,

tylko problemy wynikają z tego tytułu,

jestem jak jeden wielki wcielony problem.

Nikt nie jest ze mnie dumny,

nikomu nie podoba się co robię,

kiedy myślę - jest źle,

kiedy działam - jeszcze gorzej,

mówię nie to co chcą usłyszeć,

milczę - gorzej być nie może.

Strach mnie kochać,

wstyd nienawidzić,

nie wypada wyrzucić z domu,

ale oglądać mnie każdego dnia,

to istna katorga.

Nie wolno mi ufać,

łatwo mną pogardzać,

przyjemnie poniżać,

Broń Boże! pochwalić.

Można mi się żalić,

wymagać utrzymania tajemnicy,

a potem mnie zdeptać i do granic poniżyć,

uderzyć,

wyzwać,

zrzucić na mnie winę.

W końcu to dla mnie nic nowego,

codzienność.

Szkoda, że przede mną jeszcze długa droga,

ale wytrzymam,

choć nie wiem jak długo...

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl